ตอนจีบกัน นั้นหนอ พอทนได้
จักร่ำไห้ ร่ำห่ม ภิรมย์สูญ
จากติดลบ พบฉัน พลันเป็นคูณ
มิอาดูร สักครา น่าชื่นชม
คอยแนบนับ ซับน้ำตา กล้าสวมกอด
โอ๋ตลอด เรื่อยเรียง เคียงสุขสม
คำน้อยนิด มิเคยด่า ว่าให้ตรม
แม้ระทม เพียงไหน ได้ง้องอน
ยังไม่ถึง สองปี ทำหนีหน้า
จูงแขนมา หมาเห่า เฝ้าสั่งสอน
เดินนวยนาด อยู่ได้ ใจร้าวรอน
พอเราอ้น ตบซ้ำ ยำด้วยตี-น
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
