หนึ่งต้องสู้ อยู่ได้ ด้วยใจมุ่ง
ถึงอีนุง ตุงนัง หวังอย่างยิ่ง
เป็นกำลัง ให้นะ อย่าประวิง
เราต้องนิ่ง เข้าไว้ ให้ทวนทาน
สองอย่าหลง ระเริง ในความสุข
เตรียมใจทุกข์ ไว้บ้าง หนทางผ่าน
เจอขวากหนาม ทิ้มตำ ทรมาน
อาจร้าวราน มานหม่น ทนระทม
กำมือจน เล็บแหลม ทิ้มแทงเนื้อ
กำไว้เพื่อ สิ่งใด เมื่อใจขม
ปล่อยวางเถิด นวลน้อง อย่าหมองตรม
ผูกเป็นปม รังแต่แย่ แก้ไม่ทัน
พันทอง
๑๒/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
