โปรดจงอยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า
บรรจงเฝ้าเติมฝันเช่นวันก่อน
ดุจดอกไม้ความห่วงหาและอาทร
ผลิเกสรแห่งสัมพันธ์ดั่งวันวาน
ถึงบางใครเขาจากพรากไปแล้ว
ไร้วี่แววดังเคยเหมือนเลยผ่าน
เศร้าสลดรันทดท้อก็อย่านาน
จนลืมกานท์บทเก่าเราเคยเคียง
บรรจงเฝ้าเติมฝันเช่นวันก่อน
ดุจดอกไม้ความห่วงหาและอาทร
ผลิเกสรแห่งสัมพันธ์ดั่งวันวาน
ถึงบางใครเขาจากพรากไปแล้ว
ไร้วี่แววดังเคยเหมือนเลยผ่าน
เศร้าสลดรันทดท้อก็อย่านาน
จนลืมกานท์บทเก่าเราเคยเคียง
น้องนั่งเฝ้าตรงนี้มาปีกว่า
เหงา,เหว่ว้าอาจิณไร้สิ้นเสียง
เขามาโลมโน้มน้าวกล่าวสำเนียง
รินร้อยเรียงเพียงกานท์แล้วผ่านไป
ระทมทดหดเหี่ยวเรี่ยวแรงผ่อน
จะกินนอนย้อนย้ำช้ำหม่นไหม้
พี่มาเรียงเคียงเรือนเหมือนชุบใจ
อกว่างไหมไหล่สองขอน้องอิง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
