เสียงพร่าเบลอเหน่อยาวของสาวน้อย
โบกหยอยหยอยลาเนาถิ่นเก่าหลัง
แต่งงานคู่ผู้หลากมากสตังค์
สู่เวียงวังกรุงศิวิไลวัณณ์
ก้อนอะไรไม่รู้จู่จู่ผุด
ขึ้นมาอุดในท่อคออัดอั้น
แน่นอกซ้ายหายใจฝืดตีบตัน
ถุงไข่ในมือพลันหล่นกระจาย
ก็เมื่อวานขานวจีกับศรีเปรื่อง
ย้ำเนืองเนืองชั่วฟ้าดินสลาย
รักรพีไม่มีลับเลือนกลับกลาย
ชั่วคืนผายผันไกลสิ้นไมตรี
นับหนึ่งปีสี่เดือนยังเตือนจิต
ยากจะปิดความตรมขมเหลือที่
หลั่งน้ำตามาอวยพรคนดี
พบสุขี จากชาย นั่งปลายนา
บอกลุงไพรหมอก็ช้ำทำไงดี?
โบกหยอยหยอยลาเนาถิ่นเก่าหลัง
แต่งงานคู่ผู้หลากมากสตังค์
สู่เวียงวังกรุงศิวิไลวัณณ์
ก้อนอะไรไม่รู้จู่จู่ผุด
ขึ้นมาอุดในท่อคออัดอั้น
แน่นอกซ้ายหายใจฝืดตีบตัน
ถุงไข่ในมือพลันหล่นกระจาย
ก็เมื่อวานขานวจีกับศรีเปรื่อง
ย้ำเนืองเนืองชั่วฟ้าดินสลาย
รักรพีไม่มีลับเลือนกลับกลาย
ชั่วคืนผายผันไกลสิ้นไมตรี
นับหนึ่งปีสี่เดือนยังเตือนจิต
ยากจะปิดความตรมขมเหลือที่
หลั่งน้ำตามาอวยพรคนดี
พบสุขี จากชาย นั่งปลายนา
บอกลุงไพรหมอก็ช้ำทำไงดี?
รอเธอตอบทั้งคืนนอนตื่นหลับ
นั่งปะหงับทุรนดังคนบ้า
หรือตัวพี่นี้ไซร้ไร้ราคา
เช่นลิงลาต่างอ้อยลงดอยไพร
ตรวจทำนายทายทักรักคนอื่น
เขาขมขื่นดูแลช่วยแก้ไข
กลับปล่อยปละละเล็งตัวเองไป
โกรธทีไรอยากโยนเตาเผาตำรา
รพีกาญจน์
ปีสี่เดือนเคลื่อนไปได้ทายทัก
ต่อตอบลักษณ์ภักดิ์เพริศเลิศเลอค่า
มธุรสพจน์ปักอักษรา
ติดตรึงตราพาหวามหลงความกลอน
จะจริงอย่างพร่างพรูพธูไหม
วางแผนนัยไต่เรียงลอบเคียงก่อน
แสร้งวิวาห์ผ่าใจลำไยดอน
สาวนครฯ..อ้อนไม่เป็นอยากเห็นใจ
รักมั้ยรัก...?ทักทึกก็นึกหวั่น
เกิดหุนหันเพลี่ยงพล้ำทำไฉน
เปิดข้อความงามตาฟ้าวิไล
พบแล้วไงชายใจเที่ยง...คนเลี้ยงควาย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
