.jpg)
เรามิรู้รกทางทุกย่างก้าว
ต้องผ่านเหน็บขื่นหนาว หนักไฉน
ทั้งเพื่อยากเพื่อเย็บรอยเจ็บใจ
แค่ปวดร้าวหรือหมดไหม้ ปราณประมาณ
เท้าที่ก้าวกรายทางไปข้างหน้า
ก็เพียงต้องยถา อธิษฐาน
ประเมินเท่าเก่าทบประสบการณ์
กับอารมณ์สมสราญ แห่งรื่นรมย์
หวัง กลบขวากยากเมินเกินตระหนัก
โลกคงสวยสมศักดิ์ฤดีสม
กุหลาบโปรยโรยนุ่มปิดหลุมตม
แหละฟ้าครามหรือแอบคม ครึ้มคำราม
หากเราลืมมองล่วงพลังหลัก
ที่ยึดหนักแน่นลงกลางดงหนาม
คอยประคองป้องล้ม ลงหล่มทราม
คือเท้าหลังที่พร้อมตาม มิตรึงตรอง
แม้มิอาจคาดหาอนาคต
แต่อดีตคือทั้งหมด อันมากหมอง
เราจะเรียนรู้เลี่ยงหรือเสี่ยงลอง
คงเท้าสองยังสืบร้าวแหละก้าวไป ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๓.๑๐.๕๖
เมื่อโลกในความมืดเย็นชืดนัก
เราก็จักจุดเทียนเปลี่ยนโลกใหม่
เมื่อมิอาจคาดหวังจากใครใคร
จงจุดไฟในมือที่ถือเทียน
ชูแสงธรรมนำทางทุกย่างก้าว
ย่ำรอยเท้าลบอดีตที่ขีดเขียน
พลิกผืนหล้าถึงลำบากก็พากเพียร
การแปรเปลี่ยนเริ่มต้นกมลเรา
ปัจเจกชนคนหนึ่งถึงทั้งหมด
ร่วมเขียนบทบันทึกจารึกเข้า
ย่อมแต้มสีโลกทรามให้งามเงา
นานตราบเท่าดินฟ้าลับลาลง
เราก็จักจุดเทียนเปลี่ยนโลกใหม่
เมื่อมิอาจคาดหวังจากใครใคร
จงจุดไฟในมือที่ถือเทียน
ชูแสงธรรมนำทางทุกย่างก้าว
ย่ำรอยเท้าลบอดีตที่ขีดเขียน
พลิกผืนหล้าถึงลำบากก็พากเพียร
การแปรเปลี่ยนเริ่มต้นกมลเรา
ปัจเจกชนคนหนึ่งถึงทั้งหมด
ร่วมเขียนบทบันทึกจารึกเข้า
ย่อมแต้มสีโลกทรามให้งามเงา
นานตราบเท่าดินฟ้าลับลาลง
ไตรภพงามหลายชั้นเทพบันดาล
จักรวาลภารตะหรือประสงค์
มนุษย์..งามตามสบายคิดง่ายลง
ลองปลง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เนิน จำราย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
