......................................
เริ่มต้นจาก "หนึ่งโสม" โฉมสะท้าน
"Prapacarn" "ละอองดิน" ยุพินสง่า
ทั้ง "พันทอง" ผ่องฉวีศรีประภา
"กานต์ฑิตา" ครู "พี ฯ" กวีเซียน
โอ๊ย! ผมมือไม้หงิก, กระดิกมิไหว
แหม! ยังไม่หมดบัญชีที่อยากเขียน
จึ่งยอมแพ้ลดละสละเพียร
ไม่ "จุดเทียนรัก"อวด...เพราะปวดมือ
ศรีเปรื่อง
๒๓ ต.ค. ๒๕๕๖
ลา เอ๊ย ลา ขึ้นต้นเป็นขุนศรีเปรื่อง
เขียนหรูฟูเฟื่อง เรื่องออกลีลา...
ต๊กกะใจ ใครหนอ จ่อเทียนจุด
ท่องปุดปุด ฮัดช่า นึกว่าผี..บรื๋อ
ทะลึ่งกาย ฟายฟ้อน ตอนราตรี..บรือ
ผ้าไม่มี..บรื๊อ ร่ายรำ ย่ำปังปัง!
เดินตุตะ ชะรอย "กองกอย"แน่
จั๊กกะแร้ ตีผับ กับ"กระหัง"
เต้น"ม้าบ้อง" ย่องวน รอบต้นรัง
ไฟออกดั้ง วูบวาบ คราบ"ผีโพง"
หรือรับจ้าง ช่างเขียน แปงเทียนรัก
พะเยิบพะยัก มือลาก ปากโป้งโป้ง
ดินสอขีด ปี๊ด ปี๊ด รีดเส้นโยง
เท่งโทงโทง เร่าร้อง ก้องพนา...
โสม โสม โสม โสม โสม โสม โสม โสม...
แซม แซม แซม แซม แซม แซม แซม แซม...
ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน...
พัน พัน พัน พัน พัน พัน พัน พัน...ฯลฯ
ขยุกขยิก ขลิกไป เขียนไม่ออก
มันบ่งบอก ครูเอือม เสื่อมคาถา
ก็เมื่อคืน ลื่นไหล กับใครมา
มือซ้ายขวา ยุบยับ จับอะไร?
ลา เอ่ย ลา ลงท้ายก็เขียนไม่ออก
ขี่ม้าสามศอก เลยบอกศาลา...
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
