ทุกวันนี้ ที่วุ่นวาย คล้ายยึดติด
ใครบ้างคิด เฉกเช่น เด่นเหลือที่
จึงแตกแยก หลายเหล่า เข้าชิงดี
ตามราวี ถึงขั้น ต้องบรรลัย
การศึกษา บางครั้ง ช่วยไม่ได้
ยกจิตใจ ของตน พ้นที่ไหน
ช่วยกันยุ แยงยั่ว จับขั้วไป
เหลิงอำนาจ ชาติไทย ใกล้ล่มจม
พันทอง
ไทยจึงอยู่ เป็นไท ใช่โง่เง่า
แต่พวกเรา มีพ่อฯ ไม่ท้อถม
เราอ่อนนอก แข็งใน ใจเกลียวกลม
ไม่เคยข่ม ทำเขา เราสงบมา..
มีความหวัง มั่นคง ตรงระบอบ
ใจเราตอบ ต้องภักดิ์ รักสถาฯ
วิถีชน บ่คร้าน โบราณ นา
เทิดบูชา แด่พ่อฯ มิท้อใด..
สมถะ ดูดี มีระบบ
ใครเกินคบ สุดสับฯ รับไม่ไหว
ก็รวมตัว ต่อต้าน อยู่ภายใน
มิเป็นใจ ว่ารวยเก่ง เร่งคลอเคลีย
หนึ่งโสม
๒๕.๑๑.๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
