ด้วยเชิงชั้นแนวกวีศรีธัญญา
ศรีเปรื่อง
๑๙ ต.ค. ๒๕๕๖
ให้แบบนี้ ซีครับ นับว่ามิตร
นานอาทิตย์ กระทู้ รู้ใจข้า
เพิ่งจะพบ นบเจ้า เอาละวา
ศรีธัญญา สวนปรุง ยุ่งเช่นกัน
ไร้ภิรมย์ สมประดัง ตั้งแต่เด็ก
โนเพอร์เฟค ทุกข์ทน จนหัวปั่น
ออกหากิน ดิ้นรน พ้นไปวัน
เพื่อนสุขสันต์ แต่เรา เศร้าเซซัง
ต้องกัดฟัน ยันเท้า เอาตัวรอด
แจวมิจอด เกือบตาย คว่ำหงายหลัง
หนุนโฟมแผ่น แทนหมอน นอนบนลัง
มีบางครั้ง มืองอ เที่ยวขอทาน
ร่ำเรียนรู้ งู ปู จู ดู ถู
สำเร็จครู ต่ำตื้น เพียงพื้นฐาน
บรรจุได้ ในป่า ประชาบาล
เลี้ยงลูกหลาน พอคลาย เมื่อปลายวัย
กลอนมีแรง แข็งนุ่ม อ่อนชุ่มแฉะ
วนว่ายแหวะ รอบเสา มิเอาไหน
ตอบพาดพิง หญิงด่า อา ถูกใจ
จะหลีกไกล กลบท จดยากเย็น
ผันชีวิต กรีดกราย ง่ายคือง่าย
เพิ่งจำหน่าย ยากพ้น ขับจนเผ่น
เรื่องกฏกรอบ ขอบขั้น ฟันกระเด็น
ได้ทะลึ่ง ทึ่ง ทะเล้น ขำเป็นพอ
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
