แค่..สลัก ถักถ้อย ร้อยความคิด
ตามดวงจิต จะสั่ง พจน์หลั่งไหล
และที่ฉัน บรรจง เขียนลงไป
ทุกพจน์ร่าย รู้ไว้ ใจสั่งมา..
..บทที่..ซึ้ง สื่อส่ง ถึงนงน้อง
เฝ้ากู่ก้อง ร้องเรียก พร่ำเพรียกหา
รักคงมั่น มิวาย คลายอุรา
อนิจจา หน้ามน อยู่หนใด..
.. บทที่..เศร้า สะอื้น อกขื่นขม
เจ็บ-ตรอมตรม ตรึงตรา น้ำตาไหล
ทุกบทกลอน กลั่นออก จากซอกใจ
ล้วน..เขียนส่ง ตรงไป มอบให้เธอ..
..ที่ฉันขีด เขียน-วาด ทุกบาท-บท
ทุก-ทุกพจน์ เพียรพร่ำ นำเสนอ
ขอ..พธู รู้ไว้ ว่าใช่เธอ
ที่พร่ำเพ้อ จารจรด..นัยบทกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
