คราเจ้าเอ่ย-ออกมา พาตระหนก
น้ำตาตก อกสั่น สุดหวั่นไหว
เจ้าส่งคำ พร่ำเผย เฉลยนัย
ยินแล้วให้ หวนจิต ครุ่นคิดความ..
..จำนรรจ์สาว ส่งความ มาตามสาย
ดุจตัดพ้อ พี่ชาย หมายมองข้าม
ไม่อยากเกี่ยว เหลียวดู แม้..ครู่ยาม
ดั่งนงราม รานใจ ให้ภินท์พัง..
..แต่ละคำ ทำพี่ ฤดีหม่น
คิดวกวน วุ่นจินต์ จนสิ้นหวัง
พูดดี-ดี ได้ไหม หาก..ใจยัง
เหลือความหลัง ครั้งเรา ร่วมเนาเคียง..
..เหตุอันใด ไยน้อง จ้องประชด
แสดงบท เบื่อชาย ลงสายเสียง
พี่ผิดหรือ..เรื่องใด ขอให้เนียง
เลิกหลบเลี่ยง แล้วบอก..เอ่ยออกมา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
