(จอมยุทธไร้นาม)(เมื่อไร้นามแต่งเรื่องการได้มาของอาวุธสามชิ้นแด่จิ๋นซีฮ่องเต้)
(กาพย์ฉบัง ๑๖)
๐ทหารเคลื่อนขบวนจวนถึง วังเวสน์เขตขึง
ซึ่งอ๋องอภิภูผู้หาญ
๐พร้อมตรวนตรึงซึ่งชายชาญ มุ่งมาศิรกราน
กราบบาทอ๋องฉินยินดี
๐จอมทัพแกล้วกล้าปารมี อิ่มเอมเปรมปรีดิ์
ฤดีด้วยจรัสศาตรา-
๐ของศัตรูคู่แค้นแคว้นครา ราวีกรีธา
เกริกเกรียงเยี่ยงยศราชัน
๐บรรดาศัตรูขู่ขวัญ เข้มแข็งสำคัญ
เป็นที่หวาดหวั่นไพร่พล
๐รวมแล้วแกล้วนามสามคน ผู้หมายมลายชนม์
ของอ๋องจิ๋นมหิศวร
๐ฝีมือฉกาจฉกรรจ์ล้วน ไร้ผู้คู่ควร
ท่านอ๋องจึ่งต้องหมายหัว
๐บัดนี้ดีใจไป่กลัว อาวุธติดตัว
ของศัตรูอยู่กับเรา
๐จอมยุทธยอดเยี่ยมเปี่ยมเชาว์ ไร้ศาตรา, เศร้า
ย่อมมิอยากอยู่ให้อายใคร
๐ท่านอ๋องร้องแย้มแจ่มใจ เขาคือผู้ใด
นามกรกลับกร่อนหย่อนเยิน
(ท่านอ๋องถาม)
๐เล่ามาอย่าช้าอย่าเขิน! เหตุให้ฮึกเหิน?
ห้าวหาญชำนะสามสิงห์?!?
(ขุนนางขันทีข้างกายอ๋องประกาศบัญชากฎท่านอ๋อง)
(ฟ้าเวิ้ง)๐ผู้ใดคว้าชัยได้จริง ฉกทวนด่วนชิง
ถองท้า "ฟ้าเวิ้ง" เพลิงเผา
๐รางวัลพันชั่งพร้อมเหมา ผืนดินปลูกเหย้า
พันไร่ให้ไว้ฉลอง
๐ทั้งที่นั่งบัลลังก์ทอง ได้ใกล้ท่านอ๋อง
ดื่มชาระยะชิดเคียง
๐ร้อยก้าวห่างองค์เกริกเกรียง หนึ่งนี้มีเพียง
ผู้กล้าคร่า " ฟ้าเวิ้ง" ลง!!
(ไร้นามแกล้งแต่งเรื่องเพ็ดทูล)
๐ข้านั้นครั้นคร่าเคี่ยวคง กระบี่ข้าตรง
ปะทะระยะชิดเชียว
๐ไพร่พลท่านต้องมองเหลียว พยานใช่เดียว
หากหลายชายเนตรเน้นยล
๐ข้านิ่งเขานิ่งนองฝน เพลงพิณเวียนวน
ต่างคนต่างเตรียมเหี้ยมหาญ
๐ฝนซาลืมตาพร่าผ่าน พุ่งเพื่อเพียงผลาญ
ทวนแทงแผลงมาข้าสวน
๐กระบี่คมเข้าเกล้าครวญ ทวนนั้นผันผวน
ย่อมนำกำชัยได้มา
(ปลายทวนของฟ้าเวิ้งที่ไร้นามได้มา)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
