คอย..ฟ้าโปรด..

คอย..ฟ้าโปรด
(กลบทอักขระโกศล)

พายุพาเยอะ..เจอะแจวหนี
ทันทีทันถอย..คอยขนของ
ต้นโยกต้นโยน..โค่น คา กอง
ฟ้ารั่วฟ้าร้อง..ย่องย้ายรวม

ฝนเทฝนถั่ง.. หลั่งล้นสาย
ทะลักทลาย.. ถ่ายโถมอ่วม
เสียข้าวเสียของ.. พอง พัง บวม
น้ำท้นน้ำท่วม.. ส้วม สูบตัน

หมดเรี่ยวหมดแรง.. เเย่งย้ายขน
พลอยฟ้าพลอยฝน.. จนใจสั่น
ตีพายตีโพย.. โวยวายกัน
ยักแย่ยักยัน.. มันหมดตัว

เคยขายเคยค้า.. พาผ่องใส
กำรี้กำไร.. ไม่มีรั่ว
เป็นกอบเป็นกำ..ค้ำครอบครัว
อิ่มท้องอิ่มทั่ว.. หม่นมัวคลาย

ฟ้าโปรยฟ้าโปรด.. โชติช่วงแล้ว
ฝนเก็จฝนแก้ว.. พรั่งแพร้วสาย
พ่อแย้มพ่อยิ้ม.. เอิบอิ่มกาย
ทุกข์เหือดทุกข์หาย.. ยายยินดี ฯ

..........................................

พี.พูนสุข
๒๔ กันยายน ๒๕๕๖

* กลบทอักขระโกศล วางไว้เป็นกลอนเจ็ด
๐๐ / ๐๐ / ๐๐๐
กำหนดให้ซ้ำคำที่ ๑ กับคำที่ ๓ / พายุ /พาเยอะ
คำที่ ๒ กับคำที่ ๔ เป็นสัมผัสอักษร /พายุ/พาเยอะ
คำที่ ๕ กับคำที่ ๖ เป็นสัมผัสอักษร / เจอะแจวหนี
มีสัมผัสในทุกวรรค
"ขออภัยค่ะลุงไพร บอกช้าไปนิดนึงค่ะ" เคารพรัก