สายฝนโปรย โรยร่วง ทุกห้วงหน
เยาะหยาดหล่น โดนดอก บอบช้ำไหว
ลมกระหน่ำ ซัดสาด ฟาดกิ่งใบ
ดวงดอกไม้ กลีบบาง ซบกลางทราย
เกรงสัมพันธ์ แห่งรัก ถักทอไว้
จักแปรไป เปลี่ยนผัน ฝันสลาย
ไม่ต่างจาก บุบผา ดาราราย
ต้องมือชาย ร้ายกาจ ขาดปรานี
ฝากสุนทร กลอนกานท์ ขับขานรัก
เรียบเคียงทัก ปักใจ ไม่หน่ายหนี
อาวรณ์หวง ห่วงใย ในฤดี
พันราตรี รี่ลง ตรงอุรา
อยากถามถึง หนึ่งใจ ห่วงใยฉัน
ยามเมื่อไกล จากกัน รำพันหา
หนึ่งกมล ทนท้อ รอเวลา
ที่ผ่านมา รักหวาน ซ่านซึ้งทรวง
หยาดสายฝน ขาดช่วง หลุดร่วงแล้ว
คงไม่แคล้ว รักลา จากฟ้าสรวง
พลิ้วพระพาย โชยผ่าน ม่านแดดวง
ยังคอยหวง ห่วงเสมอ เพ้อรำพึง
มธุรส พจน์พร้อย ย้อยหยาดเยิ้ม
เข้าต่อเติม เสริมลง ตรงคิดถึง
ที่ซึมเซา เข้าถม ให้กลมกลึง
ดั่งรวงผึ่ง ขึงทาบ ตราบนิรันดร์
พันทอง
๒๓/๐๙/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
