ระยะทางแสนไกลต้องไปถึง
ห้อตะบึงเต็มที่ดั่งมีหุ้น
ด้วยพลังแรงม้าตั้งหน้ารุน
เพื่อให้คุณอิ่มเอมอย่างเปรมปรีดิ์
ถ้ากำลังไม่ดีไม่มีถึง
จะตะบึงอย่างไรให้เร็วรี่
ม้าทีนต้นอ่อนปลายคงตายฟรี
อาจจะมีแพ้พ่ายตรงปลายทาง
จะคบคนอย่างไรให้ดูหน้า
ต้องช้าช้าไว้ก่อนนอนเคียงข้าง
อาจมีสิ่งมืดดำคอยอำพราง
คงจืดจางนานลอกลายออกมา
คำโบราณขานกล่าวเราควรกลั่น
เพื่อใช้มันอย่างดีก่อนตีฝ่า
จะรู้คนดี,เลว,ด้วยเวลา
พิสูจน์ม้าด้วยพลังที่ทนทาน
อันตัวพี่หย่อนยานเกิดนานแล้ว
อาจมีแววเต่งตึงยามต่อต้าน
อาจจะต้องผิดหวังนั่งซมซาน
อาจรำคาญเข็นครก ขึ้นรถไฟ
“ไพร พนาวัลย์”
ตรงไหนหย่อน ตรงไหนยาน วานบอกหน่อย
จะค่อยค่อย จำจด ตังกฏใหม่
จะคอยเฝ้า พะนอ อย่าท้อใจ
เป้นม้าเร็ว แค่ไหน ไม่ต้องการ
ต้องมีตึง หย่อนบ้าง ในบางครั้ง
ควรระวัง ไว้หน่อย อย่าปล่อยผ่าน
รักชำรุด สุดท้อ ทรมาน
รักหย่อนยาน นานเข้า จักเหงาทรวง
ยิ่งเข็นครก ขึ้นรถไฟ ไปไกลแสน
รักกระท่อน กระแท่น ถึงแดนสรวง
โบกี้หลุด ตกราง ต่างหลอกลวง
อ้างว้างกลวง ดวงจิต หมดสิทธิ์ปอง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
