ว่าจะตัดใจลาไม่มาใกล้
หมดหัวใจต่อกันในวันนี้
จากไปเสียให้พ้นเหลือทนที
แต่ฤดีบึ้งตึงมันดึงดัน
มันทั้งรักทั้งห่วงดวงใจพี่
มันยอมพลีใจกายบั้นปลายนั่น
จะขออยู่กับน้องปองนิรันดร์
เราจากกันไม่ได้แม้วายวาง
พี่ขอให้อภัยในสิ่งผิด
โปรดอย่าคิดน้อยใจให้หมองหมาง
พี่เองก็ผิดพลาดอาจแคลงคลาง
ขอน้องนางอภัยในรักจริง
อยู่แห่งไหนเล่าหนาจะมาพบ
ขอสยบเพียงน้องประคองนิ่ง
ขอเพียงเรามีเราเข้าพึ่งพิง
ขอยอดหญิงสงสารให้ทานใจ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
