เติมใจให้กัน
ตอบใจตัว กลัวเหงา เฝ้าปลอบบ่อย
แอบรอคอย เสมอ เธอก็รู้
ถึงตัวไกล ใจใกล้ ให้ตรองดู
อยากเคียงอยู่ คู่เธอ เสมอไป
ต่างคนต่าง ทางเดิน เกินใจล้า
ต่างมุ่งหน้า ฝ่าฝัน จนหวั่นไหว
ต่างคนต่าง คอยปลอบ มอบหัวใจ
เหมือนอยู่ใกล้ ได้ชิด จิตผูกพัน
อยู่ไกลเกิน ครึ่งฟ้า สุทธาวาส
มีโอกาส วาดไว้ ด้วยใจฝัน
จะโยงใย ใจจิต คิดถึงกัน
ทุกคืนวัน มั่นใจ ต้องได้เจอ
ต่อเติมแรง แห่งใจ ไม่ย่อท้อ
รักจึงรอ ต่อไป ได้เสมอ
ต่างเติมใจ ให้กัน ใช่ฝันเพ้อ
นอนละเมอ เหม่อลอย คอยต่อไป
ถึงอยู่ไกล ใจภักดิ์ รักไม่หน่าย
ไม่คลอนคลาย หายห่าง ร้างไปไหน
คอยต่อเติม เสริมรัก ปักทรวงใน
ต่างเติมใจ ให้ล้น จนรักเต็ม
ชลนา ทิชากร
ตอบใจตัว กลัวเหงา เฝ้าปลอบบ่อย
แอบรอคอย เสมอ เธอก็รู้
ถึงตัวไกล ใจใกล้ ให้ตรองดู
อยากเคียงอยู่ คู่เธอ เสมอไป
ต่างคนต่าง ทางเดิน เกินใจล้า
ต่างมุ่งหน้า ฝ่าฝัน จนหวั่นไหว
ต่างคนต่าง คอยปลอบ มอบหัวใจ
เหมือนอยู่ใกล้ ได้ชิด จิตผูกพัน
อยู่ไกลเกิน ครึ่งฟ้า สุทธาวาส
มีโอกาส วาดไว้ ด้วยใจฝัน
จะโยงใย ใจจิต คิดถึงกัน
ทุกคืนวัน มั่นใจ ต้องได้เจอ
ต่อเติมแรง แห่งใจ ไม่ย่อท้อ
รักจึงรอ ต่อไป ได้เสมอ
ต่างเติมใจ ให้กัน ใช่ฝันเพ้อ
นอนละเมอ เหม่อลอย คอยต่อไป
ถึงอยู่ไกล ใจภักดิ์ รักไม่หน่าย
ไม่คลอนคลาย หายห่าง ร้างไปไหน
คอยต่อเติม เสริมรัก ปักทรวงใน
ต่างเติมใจ ให้ล้น จนรักเต็ม
ชลนา ทิชากร
ขอเติมใจให้กันในวันเศร้า
เพื่อบรรเทาเบาบางเจือจางเข้ม
แม้เพียงแค่นิดหน่อยค่อยและเล็ม
อย่าใจเค็มเลยหนาแม่ตาคม
ในบางวันนั้นหนอที่รอหาย
มิเยี่ยมกรายมาหาพาขื่นขม
ใจดวงน้อยต้อยต่ำผุดดำจม
ใครจะงมขึ้นมาเมตตาที
ขอแบ่งหยดน้ำใจให้แช่มชื่น
เพียงหยิบยื่นสักนิดถอนพิษหนี้
ที่เคยค้างต่อกันนับพันปี
มาชาตินี้ชูชุบด้วยบุพเพ
ขอเติมเต็มน้ำใจอย่าให้ขาด
สันนิวาสสร้างมาจึ่งว้าเหว่
ช่วยปลอบขวัญวันหวนมิรวนเร
แม้นโซเซเพียงใดโปรดให้ทาน
“ไพร พนาวัลย์”
เพื่อบรรเทาเบาบางเจือจางเข้ม
แม้เพียงแค่นิดหน่อยค่อยและเล็ม
อย่าใจเค็มเลยหนาแม่ตาคม
ในบางวันนั้นหนอที่รอหาย
มิเยี่ยมกรายมาหาพาขื่นขม
ใจดวงน้อยต้อยต่ำผุดดำจม
ใครจะงมขึ้นมาเมตตาที
ขอแบ่งหยดน้ำใจให้แช่มชื่น
เพียงหยิบยื่นสักนิดถอนพิษหนี้
ที่เคยค้างต่อกันนับพันปี
มาชาตินี้ชูชุบด้วยบุพเพ
ขอเติมเต็มน้ำใจอย่าให้ขาด
สันนิวาสสร้างมาจึ่งว้าเหว่
ช่วยปลอบขวัญวันหวนมิรวนเร
แม้นโซเซเพียงใดโปรดให้ทาน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
