พี่ทำงานหนักแบบลมแทบใส่
กว่าจะได้แต่ละบาทอนาถแสน
ขอให้น้องละอองดินอย่าหมิ่นแคลน
คอยเป็นแฟนกับพี่เลิกหนีไกล
วันพรุ่งนี้พี่อาจต้องขาดน้อง
นวลละอองคอยก่อนอย่าอ่อนไหว
ยังรักน้องปองวางไว้กลางใจ
ช่วยเติมไฟรักพลุ่งรุ่งโรจน์เรือง
ดาว อาชาไนย
กี่พ.ศ. รอพี่ ก็ลี้ลับ
ได้แต่นับ ตาแล แหม!คุยเขื่อง
พี่คงมี สุขล้น กับคนเมือง
น้องเหงาเงื่อง เซื่องหงอย คอยมองทาง
หากว่าพี่ จริงใจ อย่าได้ช้า
จะรอท่า คืนนี้ อย่าหนีห่าง
สิบห้าค่ำ เดือนหงาย ท้ายกองฟาง
หอบเสื้อผ้า ก่อนฟ้าสาง ถ่างตารอ
ได้แต่นับ ตาแล แหม!คุยเขื่อง
พี่คงมี สุขล้น กับคนเมือง
น้องเหงาเงื่อง เซื่องหงอย คอยมองทาง
หากว่าพี่ จริงใจ อย่าได้ช้า
จะรอท่า คืนนี้ อย่าหนีห่าง
สิบห้าค่ำ เดือนหงาย ท้ายกองฟาง
หอบเสื้อผ้า ก่อนฟ้าสาง ถ่างตารอ
"ดิน"
พี่คอยน้องอยู่ที่ศรีสะเกษ
น้องมีเหตุเปลี่ยนใจอย่างไรหนอ
ที่ปลายนาข้าวแรกยังแตกกอ
พี่แอบพ้อกองฟางอย่างไม่อาย
เฝ้ารอแล้วรอเล่าแต่เช้าตรู่
นั่งรออยู่จนพลันตะวันฉาย
ปล่อยให้พี่รอคว้างอย่างเดียวดาย
คนละชายกระมังน้องนั่งรอ
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
