จะมีรักครั้งใดใจปวดปลาบ
เหมือนถูกสาปให้เศร้าทำเราเก้อ
มิเคยจะสมหวังครั้งได้เจอ
จนใจเบลอเศร้าซมด้วยลมลวง
ชาติก่อนนั้นเราคงมิใช่ย่อย
คงไม่ค่อยรักจริงปล่อยหญิงง่วง
เจอะคนใหม่ไล่คนเก่าไม่เอาควง
หญิงทั้งปวงอกหักไม่รักจริง
มาชาตินี้จึงช้ำเพราะกรรมเก่า
จึ่งต้องเศร้าหม่นหมองเพราะน้องหญิง
ขอยิ้มรับชะตากรรมกระหน่ำยิง
ที่ถูกสาปให้เจอหญิงใจลิงลม
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
