คิดผิดผ่าน นานนัก โถรักบี้
นึกว่าดี มากมาย ในทีท่า
เห็นแต่อุ้ม โอบอ้อม ถนอมมา
มิคิดว่า ค่าไร้ ตอนปลายมือ
นึกอยากเป็น เปตอง กลัวล่องจุ๊น
เกรงพ่อคุณ โยนไกล ไปเร็วปรื๋อ
แล้วมิเก็บ เจ็บจินต์ ดิ้นร้องฮือ
มิอยากถือ ปัดฝุ่น หละขุ่นตาย
อยากจะเป็น เปตอง ลองสักพัก
หากฟูมฟัก ภักดิ์ถนอม มิยอมหน่าย
แม้หินแกร่ง แข็งปั๋ง ยังละลาย
อ้อมอกชาย หมายอิง อย่าทิ้งนาน
นึกว่าดี มากมาย ในทีท่า
เห็นแต่อุ้ม โอบอ้อม ถนอมมา
มิคิดว่า ค่าไร้ ตอนปลายมือ
นึกอยากเป็น เปตอง กลัวล่องจุ๊น
เกรงพ่อคุณ โยนไกล ไปเร็วปรื๋อ
แล้วมิเก็บ เจ็บจินต์ ดิ้นร้องฮือ
มิอยากถือ ปัดฝุ่น หละขุ่นตาย
อยากจะเป็น เปตอง ลองสักพัก
หากฟูมฟัก ภักดิ์ถนอม มิยอมหน่าย
แม้หินแกร่ง แข็งปั๋ง ยังละลาย
อ้อมอกชาย หมายอิง อย่าทิ้งนาน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
