จดหมายเปิดซอง
ถึงคนดี.. เหงาหงอย ทยอยโอด
ถึงคนโดด.. เดียวดาย คล้ายอาสัญ
พิรุณโปรย โหยหา.. สุดาจันทร์
เพ้อรำพัน ถวิลหา.. สุดาจร
ลมฟ้าคลั่ง.. ดังครืน เหมือนเคลื่อนศึก
ลมฟ้าคึก.. ปั่นป่วน ชวนสยอน
โอ้..ใจหนอ ใจเจ้า.. แสนร้าวรอน
คลื่นลมผ่อน อกผ่าว.. แสนร้าวราน
สุดสงสาร.. วิมานล่ม ขมหวาดไหว
สุดสงสัย.. หลงนาฏ สวาทหวาน
นวลขัดเคือง เรื่องใด.. ให้ซมซาน
หลบชาวบ้าน จ่อมจม.. ให้ซมเซา
กำลังสติ.. ถอยห่าง อย่างโอหัง
กำลังสตังค์.. หามา พาอับเฉา
ปล่อยชีวิต ปิดลาน.. มานานเนา
ทำตัวเรา ดักดาน.. มานานนม
สุดท้ายหวัง.. ตั้งสติ ลิขิตข้าฯ
สุดท้ายว่า.. คู่ชีวิต ประสิทธิ์สม
พบเนื้อเย็น สวยใส.. หายใจตรม
สุขภิรมย์ รักใหม่.. หายใจตรอม
ป.ล. นิด.. สะกิดไว้ไม่ถดถอย
ป.ล. หน่อย.. ร่างกาย อย่าผ่ายผอม
กิริยา ถามตอบ.. งามนอบน้อม
สะอาดหอม สาวชอบ.. งามนอบนบ ฯ
"ด้วยรักและคิดถึงเสมอ"
พี.พูนสุข
๑๕ กรกฏาคม ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
