"ดังเพลงมอญ"

พิรุณโปรย...โรยหลั่งถั่งเป็นสาย
พิรุณปราย...พาหทัยเรียมไหวหวั่น
ไร้กนิษฐ์เนื้อเย็น...เป็นเพื่อนกัน
มีเพียงจันทร์ลางเลือน...เป็นเพื่อนไกล

คึดถึงก่อน...เคยแนบแอบอกอุ่น
คึดถึงกรุ่น...กลิ่นปรางกระจ่างใส
ห่างนิ่มเนื้อ...เผือเหน็บ...เจ็บเกินใคร
มโนใน...ยับเยิน...เจ็บเกินคน

น้ำตาพร่าง...ร่วงมาน่าหดหู่
น้ำตาพรู...มิหยุดดุจดั่งฝน
แอบมุมมืดหลบหน้า...ประชาชน
ปวดทรวงจนมิอยากพะ...ประชาชี

หริ่งหรีดคราง...สลับ "อ๊บ" กบโหยหวน
หริ่งหรีดครวญ...คล้ายเสียงสำเนียงปี่
มอญตะเลงเพลงแรง...แทงชีวี
ธรณีกรรแสง...แทงชีวัน

ศรีเปรื่อง
๑๒ ก.ค. ๒๕๕๖