เขาจะไล่ ช่างเขา เราหน้าด้าน
อยู่เป็นมาร ขวางสุข สนุกได้
มีเพื่อนกลอน ต่อถ้อย น้อยเมื่อได
จึงจะหนี หน้าไป ไม่กลับคืน
ตัดคะแนน กี่ครั้ง ยังทนไหว
อยากจะตัด ตัดไป ไยต้องฝืน
แลกเป็นเงิน เมื่อไหร่ ไยกล้ำกลืน
แค่รื้อฟื้น ทรงจำ ที่ฝังใจ
ทะเลาะกัน เกือบตาย ก็หลายหน
ยังสู้ทน รอวัน อันสดใส
เราก็หนึ่ง ในตองอู หมูเมื่อไร
อาจถอยไป ตั้งหลัก ซักระยะ
อยู่บ้านกลอน นอนเขลง นักเลงแท้
อย่ายอมแพ้ แค่ฝุ่นผง จงมานะ
แคร์คนอื่น ขื่นจิต คิดคืนซะ
รีบมาม๊ะ กลับบ้านกลอน ก่อนฉันเคือง
พันทอง
๑๐/๐๗/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
