รักหนอรัก

รักหนอรัก

@เสียงหัวใจไหวแว่วแผ่วเงียบเงียบ
อยู่ราบเรียบภายในใจของฉัน
ระลึกถึงคืนฝันมานานวัน
ใจรำพันตัดพ้อต่อความรัก

@เมื่อไหร่หรือวันฝันนั้นมาถึง
กลัววันซึ้งกลับห่างอย่างเสียหลัก
เรารอคอยความฝันมานานนัก
ได้พิงพักรักบ้างในบางคราว

@เมื่อพบแล้วแคล้วคลาดประหลาดแท้
ว่ารักแน่แปรไปจนใจหนาว
เคยคิดฝันรักนั้นมั่นยืนยาว
ทุกเรื่องราวว่างเปล่าจนเราท้อ

@เหตุผลใดไม่ประจักษ์แม้สักนิด
ใครถูกผิดไม่พิสูจน์ไม่พูดต่อ
ใจหนอใจเศร้าทุกยามยังตามง้อ
โอ้ละหนอเหนื่อยนักรักของเรา

@หรือเพียงพรหมบันดาลผ่านมาเห็น
เป็นเครื่องเล่นของใจในวันเหงา
กามเทพคงหลงทางกลางฟ้าเทา
แกล้งแผลงเอาศรรักปักผิดทาง

@เฝ้าเพียรถามตามหามาจนเหนื่อย
จนใจเรื่อยเฉื่อยชาอยากลาห่าง
แต่สุดท้ายสายไปใจร้องคราง
ไม่อำพรางดอกหนาว่ารักเธอ

//////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๕/๗/๕๖