แม้สิ้นโลก โศกศัลย์ นั้นไม่หมด
ด้วยรันทด ทาบเท่า เข้าซุกใส่
อุราหมอง หม่นหมาง ลางเลือนไป
ระกำไหว ใจนั้น สั่นระรัว
อันความดี ความเลว ดั่งเหวห้วง
ยลยินห่วง บ่วงกาม ลามลุกทั่ว
กิเลสหนา ปัญญาลด หดน่ากลัว
กรรมตามตัว ทั่วร่าง ต่างมืดมิด
พันทอง
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
29 เมษายน 2024, 08:59:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ไม่ยอมหมดหวัง (อ่าน 1800 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
