ม่านสายหมอก บอกแจ้ง แถลงไข
อวลกลิ่นไอ ไกลแสน แม้นรีบเร่ง
รอเวลา ตะวัน ผันผายเอง
ลอยละเลง เคว้งคว้าง ขวางทางใจ
ถึงดูพร่า ลางเลือน คล้ายเปื้อนฝุ่น
ขาวละมุน กรุ่นควัน หวั่นไฉน
ละลิ่วล่อง ท้องฟ้า อ่าอำไพ
สูงเพียงใด ใกล้เมฆ เสกฝนพรำ
เปรียบดั่งสาย ชีวิต ลิขิตเพี้ยน
ต้องวนเวียน วกไป ใจถลำ
ก้าวปีนป่าย หน่ายล้า แถมหน้าดำ
ยังต้องจำ ใจทน เพื่อพ้นเวร
เก็บตักตวง ช่วงกาล แม้งานหนัก
เป็นครูพัก ลักขโมย โกยความเด่น
คอยยับยั้ง พลั้งเผลอ เจอกากเดน
แสนลำเค็ญ เย็นย่ำ ทำแต่งาน
ไม่เคยเลีย แข้งขา กล้าพิสูจน์
ใช่ว่าดี แต่พูด สูดลมผ่าน
อยู่มาได้ ด้วยสู้ รู้ดวงมาน
พัฒนาการ ตลอด ห้ามถอดจินต์
พันทอง
๓/๐๗/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
