.....๖....



……คอยหนูเล่าเรื่องใช่ไหมเอ่ย..อิ๊..อิ๊....วันนี้มี๊ทำความสะอาดบ้าน..อื้อออ...ไม่ใช่บ้านซักกาหน่อย..มันเป็นชั้นลอยที่มีบริเวณกว้างๆมี๒

ห้องนอนที่มี๊สามารถจัดทุกอย่างได้ถูกใจหนูมาก....ตอนสายๆมี๊เหนื่อยก็เลยนอนพักคุยกับหนูเรานอนหลังชนกันมี๊เปิดพัดลมตัวเล็ก

ของหนู ย้ำๆๆๆ ของหนู...มันเป็นพัดลมสี่เหลี่ยมตัวเตี้ย..ตัวเล็กต่ะหากมี๊ซื้อให้หนูเปิดสลับกับที่ตัวใหญ่กว่าหนู...มี๊บอกว่าเมื่อวานที่เข้า

กรุงเทพใครๆที่บ้านเสนาก็ถามถึงหนูว่าหนูสบายดีมั๊ยป้าดากับอาม่าบ่นไม่มีใครช่วยกิน...อาม่าชอบคลุกข้าวอร่อยๆให้หนูแล้วก็ชอบเรียก

ให้มี๊ปีนข้ามรั้วไปช่วยอาม่าทำอะไรๆที่ลูกอาม่าห้ามทำ...เฮ้อออออ..หนูก็คิดถึงทุกคนที่หนูรู้จัก...แต่ลึกๆที่หนูคิดถึงมากน่าจะเป็น..นัง..

.เอ๊ยยย..น้องถุงเงินกับยัยโรส...ที่ตอนนี้เค้าอยู่ใต้ดินที่บ้านเสนา...หนูเห็นทุกเช้าเวลามี๊รดน้ำพี่ต้นไม้มี๊จะทักเสมอๆ...หนูเองฉี่เสร็จหนู

ก็จะไปทักค่ะ....ใต้พื้นดินของบ้านเสนาหนูดมดูแล้วเต็มไปด้วย...ความรัก...มากมายก่อนที่หนูจะมาอยู่...



...๗......





......เมื่อคืนหนูหลับสบายยยกับกลิ่นหอมเหมือนโรงพยาบาลเด็ก...มี๊ชอบถูพื้นด้วยน้ำยาไล่เชื้อโรค....นานแล้วมี๊เคยบ่นว่าหนูไม่เร้าใจ

เล้ยยยไม่มีแมงบนตัวให้มี๊จับเหมือนยายๆป้าๆทั้งหลายที่ตอนนี้อยู่บนสวรรค์...หนูเลยพยายามหามาไต่บนตัวหนู๑ตัวตั้งสองวันแน่ะค่ะ

กว่าจะหาได้...เอาใจมี๊ค่ะ...พอมี๊เห็นมี๊ร้องกรี๊ดดดแล้วก็หัวเราะถามหนูว่าไปหามาจากไหนคะแมงตัวนี้เค้าผ๊อมมมผอม...เย็นๆมี๊จะพาหนู

ไปทะเล  ดีใจจัง...ครั้งที่แล้วหนูได้พายน้ำด้วยล่ะหนูชอบเล่นน้ำมี๊จูงหนูลงไปในน้ำทะเลตอนแรกๆหนูก็กลัวค่ะน้ำเยอะกว่าโอ่งบัวที่หนู

ชอบไปวักน้ำเล่น...หนูคิดไม่ถึงว่าน้ำมันก็วิ่งได้เหมือนหนู..มันวิ่งตามหลังหนูแล้วก็ผลักหนูหน้าจิ้มทราย...หนูเลยเอาใหม่วิ่งลงไปไล่งับ

มัน กั่บ  กั่บ  กั่บ..วิ่งไปเรื่อยๆขาหนูสั้นยืนไม่ถึงค่ะน้ำมันกินตัวหนู..เข้าไปในจมูกด้วย...หนูเลยทำขาแบบใบพายตัวหนูก็ลอยได้...พาย

ไปไล่งับน้ำไปสนุกกกกที่สุด...น้าต่ายหัวเราะหนูหาว่าหนูทำปากเหมือนเป็ด  กั่บ  กั่บ...

...๗...



......เดือนนึงพอดีที่หนูกับมี๊มาอยู่ที่นี่...,มี๊เดินไปรดน้ำพี่ต้นไม้ที่ฝากไว้บ้านป้าติ๋มอีก๗ต้น...พี่ๆเค้ายังอยูได้ค่ะแต่มี๊บอกว่าเค้าห่อเหี่ยว

ไปนิดนึง...พี่ชมนาดแสนสวยที่ก่อนมาพี่เค้าออกดอกเต็มต้นเหมือนลาบ้านเก่า...ดอกอ่อนที่ยังไม่บาน..ดอกบานเป็นช่อหอมๆ...พี่พุ

ทธาคนที่เค้ามาล้อมขุดต้นไม้ให้มี๊บอกว่าต้องริดใบต้นไม้ออกให้หมด  มี๊ต้องตัดใจให้พี่พุทธาตัดดอกหอมๆนั่นทิ้งเหลือแต่ต้นโย่งเย่ง...

วันนี้มี๊ไปรดน้ำมี๊เห็นใบเล็กๆเขียวใสผลิออกมาแล้ว..มี๊ปลอบพี่ต้นไม้ทุกต้นว่าเดี๋ยวจะมารับอย่าจากไปนะคะ...พี่ต้นไม้หลายต้นมี๊เอาไป

ไว้ที่ศาลแม่พิมพ์ตรงแหลมแม่พิมพ์ค่ะอย่างพี่ทิวา  ราตรี   พี่นางแย้ม  พี่เขี้ยวกระแต  พี่ชบาสามัคคี..มี๊เรียกพี่ชบาแบบนั้นเพราะพี่เค้ามี

ทั้งสีเหลืองสีแดงในดอกเดียวกัน.....ตรงที่มี๊ใช้ทำงานมี๊ดีใจที่มองออกไปเห็นต้นไม้เขียวๆของบ้านข้างหลังมีชมพู่ลูกสีแดงน่ากินด้วยค่ะ

มี๊อุ้มหนูวางบนโต๊ะทำงานแล้วชี้ให้หนูดู...ไม่ได้โม้นะคะ...เวลามี๊ทำงานมีลมเย็นๆ...มีนกเสียงหวานนานๆครั้ง...มีแมวตัวโตเดินผ่านบน

หลังคา...แล้วก็มีหนูนอนอยู่ใกล้ๆ  ตอนนี้มี๊ทำสายจูงสำหรับอยู่บ้านของหนูให้ยาวขึ้น...หนูก็เลยเดินไปดูโน่นดูนี่ได้ไกลขึ้นค่ะ...แต่แป๊บ

เดียวหนูก็คิดถึงมี๊ต้องกลับมานอนใกล้ๆตามเดิม.....ก็หนูรักมี๊นี่คะ


...๘...

......ยายศรียังพยายามสอนหนูให้สวัสดี..หนูเลยลุกขึ้นยืนสองขาแป๊บนึงค่ะตอนน้าต่ายให้หมูกรอบๆหนูกิน...ยืนนานมากหนูเมื่อยค่ะพุง

หนูมันกลม...มี๊กับหนูมีภาษาและการละเล่นที่เรารู้กัน...เวลาหนูปวดหลังเพราะนอนมากหนูจะทำก้นโด่งๆแล้วมี๊จะสับหลังให้หนูเบาๆซา

บ๊ายยยซาบาย...มี๊บอกว่าเป็นสปาค่ะ..การละเล่นที่ตื่นเต้นของหนูคือเวลามี๊ปล่อยผมยาว..ยาวววววววแล้วกางเล็บแหลมๆของมี๊...ร้อง

เสียงเย็นๆว่า...ฉานเป็นผีปอบฉานนนจะกินสะดืออออ...แล้วมี๊จะตะครุบตรงสะดือจุ่นๆของหนู.....แหมม..อายจัง..สะดือจุ่น...มี๊บอกว่า

หนูไม่ได้คลอดที่โรงพยาบาลเด็กเหมือนน้องถุงเงินแต่คลอดที่บ้านแถวซอยปรีดี พนมยงค์...ตามมีตามเกิด...หนูเลยสะดือจุ่นค่ะ..
.
น้องถุงเงิน..มี๊บังคับบบหนูให้เรียกนัง..เอ๊ยยน้องถุงเงินแบบนี้...แอ่ะ....มี๊มักจะโดนให้รับอุปถัมภ์พวกหนูเสมอๆเวลาเพื่อนคนไหนไม่ต้อง

การพวกหนู...น้องถุงเงินเป็น๑ในนั้นค่ะ......น้องถุงเงินเค้าเป็นไฮโชค่ะคุณน๊ายยคุณนายต้องนอนบนผ้าผมแกะหนูไม่ค่อยชอบเท่าไหร่

คือหนูอิจฉาน่ะค่ะ..แต่ตอนที่น้องถุงเค้าอ่อนแอมากๆแบบว่าเค้าแก่..หนูเลยสงสารแต่งผมให้เค้ามี๊ก็ยังไม่ไว้ใจหนูเท่าไหร่กลัวหนูงับหัว

น้องถุง..แต่หนูไม่ได้ทำนะคะเพราะตอนนี้หนูรักเค้าเหมือนที่มี๊รัก...คืนที่น้องถุงเงินจากไปอยู่บนสวรรค์  เราอยู่ด้วยกัน...มี๊บอกรักน้องถุง

เงิน...สวดมนต์บทที่ดีๆให้เค้าฟังแล้วจนถึงเวลาน้องถุงเงินก็จากไป......จนเช้า...มี๊ฝากน้องถุงเงินไว้ใต้ดินใกล้ๆต้นพี่ชบาสามัคคีด้วย

มือของมี๊เองค่ะ...หนูคิดถึงบ้าน….



............................................................



.........๙.............



......สวัสดีค่ะ ...อะไรนะคะ..บอกดังๆค่ะ  ไม่ได้ยิน...อ๋ออออ..อยากเห็นรูปหนู..อืมมมมี๊สอนไม่ให้ไว้ใจอะไรแปลกๆน่ะค่ะ...แต่รับรองค่ะหนู

หน้าตาดี  มี๊บอกว่าหนูสวยและดีเด่นที่สุดแถวบ้านเสนาแล้วน้องถุงเงินเค้าสวยที่สุดในเครือจักรภพค่ะ...วันหลังพี่มนตรีมาหาหนูสิคะหนูจะ

พาไปสอนพายน้ำ…

......เมื่อวานมี๊พาหนูไปฉี่ตอนเย็นแล้วมี๊ก็รดน้ำพี่ต้นไม้ที่หน้าบ้านมี๊ดีใจใหญ่เลยที่ “ต้นไข่ดาว “ ดอกกำลังจะบาน.มี๊บอกว่าดอกเค้าหน้าตา

เหมือนดอกบุนนากที่ต้นโตๆต้องมีที่กว้างๆถึงจะปลูกได้แต่ต้นไข่ดาวเค้าต้นเล็กๆบางๆมี๊อยากได้มานานแล้วได้มาตอนเรากำลังจะย้ายบ้าน

ค่ะ..หนูไม่เรียก “ต้น ไข่ดาว “ ว่าพี่นะคะเพราะเค้าเพิ่งมาอยู่เค้าเป็นน้องค่ะ...ตอนนี้เช้าแล้วค่ะมี๊ลงไปดูน้องไข่ดาวเค้าบานนแฉ่งเหมือนไข่

ดาวฟองเล็กๆมี๊ให้น้าต่ายถ่ายรูปเก็บไว้ค่ะ...หนูย้อนกลับไปเมื่อคืนใหม่...มี๊โดนยายศรีบังคับนิดๆให้ไปกินอาหารที่บ้านป้าติ๋ม  คุณRONอบ

ไก่งวงตัวโมากๆน้าต่ายทำมันบดใส่แฮม  สลัด  แล้วก็ซอสแคนเบอรรี่  มีบลูเบอร์รี่พายอีกอันนึงด้วย มี๊บอกว่าเมนูเหมือนในเรื่องบ้านเล็กใน

ป่าใหญ่ค่ะ...แต่มี๊เป็นชาวสยามมี๊เลยกินได้แต่ต้มข่าทะเลที่ป้าติ๋มทำ..ส่วนไก่มี๊เก็บมาฝากหนูใส่ไว้ในถุงปลาหมึกเต่าทองมี๊บอกมี๊ต้องแอบๆ

กลัวคุณRONเห็นแล้วจะเสียใจว่าเค้าทำอาหารไม่อร่อย..มี๊แค่ไม่ชอบกลิ่นมันเท่านั้นค่ะ...หนูคิดว่ามี๊กำลังสับสน...กับชีวิตที่อยู่ร่วมกับคน

มากๆมี๊คุ้นเคยกับพวกหนู  เข้าใจพวกหนูมากกว่าคนค่ะ...หนูก็เหมือนกัน...สองวันนี้มี๊ทำงานเงียบๆคนเดียวไม่คุยกับใครนอกจากหนู...หนู

ห่วงมี๊...อยากบอกมี๊ว่าหนูเข้าใจมี๊ว่ารู้สึกยังไง...มี๊มีหนูอยู่ข้างๆแล้วก็รักมี๊...ตลอดเวลาค่ะ......



..........๑๐............



......คิดถึงจังเลยค่ะ  ..มี๊งานยุ่งน่ะค่ะหนูต้องคอยอยู่ข้างๆเอาใจช่วยมี๊...วันก่อนโน้นนนมี๊เข้ากรุงเทพอีกแล้ว

ค่ะคราวนี้มี๊ไปคนเดียว...หนูดีใจที่มี๊เริ่มหายสับสน....น้องไข่ดาวดอกสวยๆหอมๆเป็นที่นิยมของมหาชนมากค่ะ...มีฝรั่งที่มาซื้อขนมปังน้า

ต่ายถามว่าน้องเค้าชื่ออะไร...มี๊ปลื้มนะคะบอกหนูว่า..ไว้คอยตอนดอกนางแย้มเค้าออกช่อนะคะจะสวยไม่แพ้กันเลย...เมื่อวานน้าต่ายต้องทำ

เค้กตั้ง๒อันแน่ะค่ะอันนึงเป็นชอคโกแลตหนูนั่งอยู่ใต้โต๊ะทำเสียงเงียบๆไม่งั้นน้าต่ายจะไล่ให้ออกไปนอกห้องแบบยายศรีกับมี๊เพราะน้าต่าย

อายไม่ยอมให้ใครดูหน้าเค้กค่ะ...มี๊เลยไปสระผมให้ยายศรี...อีกอันเป็นหน้าหมีพูห์ค่ะน้าต่ายให้มี๊วาดรูปหมีพูห์เมื้อนนนเหมือนมี๊ของหนูเก่ง

จัง...มี๊บอกว่าจะซื้อให้หนูอันนึงแล้วมี๊จะบอกน้าต่ายทำหน้าเค้กเป็นลายกนกผสมลายประจำยาม...ยังไงก็ได้ค่ะไม่ต้องมีลายก็ได้ค่ะมี๊...แต่

หนูอยากกินอันที่เป็นชอคโกแลต  มันห๊อออมหอมมี๊บอกว่าหมอปานเทพเคยสอนว่าพวกหนูกินชอคโกแลตไม่ได้...เด็ดขาด...หมอปานเทพ

นี่ใครน๊ออหนุไม่ชอบเล้ยย...