ความรัก ความผูกพัน
นับวันจะผูกมัด..รัดใจให้เพ้อเจ้อ
หมองหม่น ทนทุกข์ จุกจนเบลอ
ทำซ่าเซ่อ เง้อเงอะ เลอะเทอะใจ..
หลายปีผ่าน มานร้าว เฉาเหี่ยวแห้ง
นอนแอ้งแม้ง เกือบตาย หน่ายแค่ไหน
เขาไม่มา ไม่เห็น เวรแล้วไง
น้ำตาไหล หลั่งนอง ร้องไห้โฮ..
นี่หรือ..คือความรัก
งึกงึก งักงัก ชักโมโห..
เตะถ่วง จ้วงแทง ดั่งแตงโม
ปั้ดโถ่ ถ้ารู้แต่แรก คงไม่โดนแหกตา..
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
