.jpg)
ด้วยกลิ่นไอของ ด อ ก ไ ม้ แ ห่ ง วั น พ รุ่ ง ที่โชยผ่าน
ยัง แ ส ง ด า ว ที่พราวพร่าวกลางฟากฟ้ารัตติกาล
ทั้ง ส า ย ธ า ร ที่หลากไหลในท่วงทำนองความคำนึง
ด ว ง ต ะ วั น ยังคงเปล่งแสงแห่งความหวัง
เสมือนดั่ง รุ่ ง อ รุ ณ ของความคิดถึง
อีกแสง อั ส ด ง ก็ยังคงตราตรึง
จาก ใ จ หนึ่งถึงหนึ่ง ใ จ ..เสมอมา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
