เรื่องนี้น่าสนุก เชิญอ่าน....

ยศและลาภ หาบไป มิได้แน่
อยู่เพียงแค่ ชั่วกาล ไม่นานหาย
พอชีวิต มิดมอด ก็วอดวาย
ยศมลาย คลายลาภ ทราบกฏเกณฑ์

ยศและลาภ หาบหาม ว่าตามหลัก
ช่วยฟูมฟัก สุขสรรเสริญ เจริญเด่น
เสริมอำนาจ วาสนา ค่าควรเน้น
อย่าตื่นเต้น หลงตน จนลืมตัว

ยศและลาภ คือหลัก ประจักษ์แจ้ง
เพียงแสดง ตามบทบาท ฉลาดหัว
ใช่สิ่งที่จีรัง หวังเมามัว
เว้นแต่ชั่ว และดี ที่เราทำ

ยศและลาภ ทราบไว้ ใช้ให้ถูก
อย่าพันผูก เกินไป ใจถลำ
ชีวิตหมด ยศลาภ มิอาจนำ
แต่บุญกรรม ล้ำค่า นั้นพาไป

เป็นกาดำ ทำตัว ไม่กลัวน้ำ
ลงว่ายดำ จับปลา บ้ากันใหญ่
หลงตนว่า เป็นกาน้ำ เลยย่ามใจ
ที่สุดไซร้ ต้องตาย สาหร่ายพัน

สุนัขป่า บ้าบอ ต่อลาภยศ
เกียรติปรากฏ เป็นใหญ่ ในไพรสัณฑ์
ยกพลรบ มนุษย์ ดุจราชัน
สุดท้ายนั้น บรรลัยร่าง กลางพงพี

สีหราช ประกาศว่า ข้าเจ้าป่า
ไม่นำพา หนูนา ว่าเสียดสี
เผลอติดบ่วง พรานไพร ท่าไม่ดี
รอดชีวี เพราะหนูช่วย ไม่ม้วยมรณ์

ไม่ว่าสัตว์ หรือคน บนโลกนี้
ล้วนต่างมี วิบาก ยากถ่ายถอน
หากลืมตัว มัวเมา ต้องเร่าร้อน
ถูกนิวรณ์ ครอบงำ ใจต่ำลง

เป็นมนุษย์ สุดดี ที่ประเสริฐ
เพราะได้เกิด พร้อมบุญ หนุนนำส่ง
รู้ชั่วดี มีปัญญา สง่าตรง
ไม่ลุ่มหลง จนเกินขัด หัดปล่อยวาง

"มุนีน้อย"

อายจัง