ดั่งดารา...สะพั้งฟ้า...ขี่เมฆาท่องวิหค
ใจเหมือนนก..ขับขานกึกก้องฟ้า..ไม่หวั่นไหว
บอกรักเธอ โอ้..นางฟ้าผู้แสนไกล
นั่งนับใจแสงบนฟ้าที่ปรากฏมากลางใจฉัน
ดั่งเรียงคอยเอื้อมอิงปริ่มด้วยคันสิลากายทอแสง
คอยสำแดงอรรถบทปักยศด้วยใจฉัน
เป็นเช่นนี้ดั่งแสงดาวคอยเรียงร้อยทุกคืนวัน
ทำฉันนั้น...ไม่หวั่น..แหละ..ฝ่าฟันสิ่งร้ายนั้นให้สิ้นไป