เป็นนักกลอน อ่อนหัด วัดไม่ได้
กับบางใคร ที่เก่ง เจ๋งเรียกพี่
แต่งงูงู ปลาปลา มาข้ามปี
ในฤดี ยังเหงา เศร้าอย่างเคย
เอาบทกลอน นำทาง อ้างว้างจิต
ยามชีวิต ระทม ก้มหน้าเผย
อยู่กับโลก อักษร ค่อนคืนเอย
ยังเสบย กว่าอยู่ สู้ช้ำใจ
นอนไม่หลับ ขยับนั่ง ฟังแป้นจิ้ม
นิ้วก็ทิ่ม สมองคิด ลิขิตไข
จินตนา ผ่านออก บอกความใน
สุขทุกข์ใด ใส่เข้า เฝ้ารำพึง
แสนสงสาร ตัวเอง ยามเคว้งคว้าง
หมดหนทาง เดินต่อ พอก้ำกึ่ง
มองเบิ้องหน้า ล้าเหลือ เมื่อคำนึง
รักคนซึ่ง เขาไม่ซึ้ง จึงตรอมตรม
พันทอง
๙/๐๕/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
