คนอยู่ในอยากออกมาบอกข่าว
ถึงเรื่องราวภายในอย่าไปแข่ง
แต่คนนอกยากเดาเข้าไปแทง
ให้ถึงแหล่งไม่เคยอยากเชยชม
คนสองคนอยู่กันในบ้านหนึ่ง
รักซาบซึ้งตรึงใจอย่างในร่ม
ดั่งฉิมพลีเมืองสวรรค์หมั่นดอมดม
ต่างเกลียวกลมร่วมรักสลักใจ
จะมีใครไหนบ้างอยากห่างเหิน
คงเพลิดเพลินฉิมพลีที่สดใส
มีความสุขอบอุ่นละมุนละใน
อยู่เคียงใกล้เคล้าคลอพะนอกัน
แต่ถ้าคนสองคนต่างหม่นหมอง
คอยแต่จ้องรังเกียจและเดียดฉันท์
บ่นจุกจิกจู้จี้ตะบี้ตะบัน
ต่างดึงดันพันตูถูลู่ถูกัง
รสนิยมแตกต่างหาทางออก
ทัศนคติตอกกระทบกระทั่ง
พูดกันไม่รู้เรื่องขุ่นเคือง,ชัง
ใครอยากนั่งทุ่มเถียงคอยเกี่ยงงอน
จึงอยากออกจากบ้านรำคาญนัก
หาที่พักพิงจอดไม่ขอดค่อน
สามวันจากนารีไม่มีคอน
พเนจรร่อนไปห่างไกลกัน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
