...อัศวิน ขี่ม้า ขาวมาปลอบ
ใจนึกชอบ แปลกยิ่ง สิ่งสับสน
แบกหอกที ท่าเพียร เปลี่ยนวกวน
พ่อมิบ่น เลยหนอ แม้รอนาน...
...แถมคารม คมคาย ยามหมายมุ่ง
รักเริ่มยุ่ง ยึดใจ ให้ฟุ้งซ่าน
พี่รพีฯ พร่ำก่อน วอนรักกานท์
นึกเสียดาย ชายชาญ สงสารจัง...
...หากคิดครอง สองชาย คล้ายเนื้อคู่
กล่อมเกลาดู คงให้ ได้สมหวัง
คำทำนาย คล้ายจริง ยิ่งจังงัง
ตกที่นั่ง คิดหนัก เพราะรักมา...
รัตนาวดี
กลอนชุดนี้ก็ฝากทิ้งด้วยค่ะ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
