.jpg)
แม้เรียวรุ้งเลือนรางระหว่างฟ้า
ฝันยังทอดมรรคาหาหวาดไหว
ก้าวข้ามถึงกึ่งทางที่ห่างไกล
เพื่อฝากให้เห็นซึ้งคนึงคง
วันเวลาล่วงเลยมิเคยลับ
เฝ้าสดับสำเนียงเจรียงส่ง
ดอกไม้ของวันคืนยังยืนยง
หอมกรุ่นตรงกลางใจไม่เปลี่ยนแปลง
ก่อนราตรีหลับใหลในความฝัน
เพียงมองจันทร์พร่างพราวสกาวแสง
ผ่านสัมผัสรัศมิ์จันทร์อันเรืองแรง
คือหนแห่งห่วงหาตราตรึงใจ
ฝันยังทอดมรรคาหาหวาดไหว
ก้าวข้ามถึงกึ่งทางที่ห่างไกล
เพื่อฝากให้เห็นซึ้งคนึงคง
วันเวลาล่วงเลยมิเคยลับ
เฝ้าสดับสำเนียงเจรียงส่ง
ดอกไม้ของวันคืนยังยืนยง
หอมกรุ่นตรงกลางใจไม่เปลี่ยนแปลง
ก่อนราตรีหลับใหลในความฝัน
เพียงมองจันทร์พร่างพราวสกาวแสง
ผ่านสัมผัสรัศมิ์จันทร์อันเรืองแรง
คือหนแห่งห่วงหาตราตรึงใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
