#๖๘
-๐-
นี่แหละหนอ เขาบอกมา ว่ายามรัก
น้ำต้มผัก เธอชิม ยิ้มรับเฉย
ว่าหวานลิ้น คำถ้อย หรอยจังเลย
แม้ฉันเคย ต้มมะระ อ๊ะ! น่ากิน
-๐-
มะระหวาน หวานรส หมดคุณค่า
เมื่อเวลา ผันผ่าน หวานก็สิ้น
เดี๋ยวนี้ขม ฝาดนัก มักได้ยิน
คำของ "ดิน" ทำเศร้า ร้าวฤดี
-๐-
แต่ก่อนเธอ ได้ฟัง เสียงดังกล่าว
ยิ้มหัวราว ขบขัน ไม่หันหนี
เสียงน่ารัก กลิ่นหอม ดอมดมมี
ทุกนาที โลกสวย ด้วยสองเรา
-๐-
เดี๋ยวนี้กลิ่น นิดเดียว ฉุนเฉียวใส่
เอ๊ะ!นี่ใคร ทำกลิ่น ผินหลังเข้า
ใจว่ากลิ่น "สะตอดอง" ของนงเยาว์
รู้แน่เหรา ฉันมั่นใจ ไม่เคยกิน
-๐-
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
