Re: เจ็บเพียงใด..ก็ยังมีใจให้เธอ

อ้างจาก: นพ ที่ 14 เมษายน 2013, 09:18:AM

ชายอาภัพขยับขอนที่นอนหนุน
รับไออุ่นแดดส่องต้องรีบตื่น
เก็บที่นอนซุกไว้ใต้กองฟืน
รอค่ำคืนนี้หนามาเจอกัน

ถุงกระสอบใบคล้ำนำติดกาย
ออกเดินสายเก็บของเก่าเขาทิ้งนั่น
อาชีพเราสิ่งนี้มีผูกพัน
แต่ละวันหาได้หมายข้าวปลา

เดินถึงที่ทางใหม่ใกล้สามแยก
เจอของแปลกวางเด่นเส้นทางขวา
เป็นหัวใจใครนี้ที่ทิ้งมา
คงสูงค่านำขายกำไรดี

หยิบขึ้นมาพิศวงกลับสงสาร
สำนึกผ่านไม่ขายให้ใครนี่
อยากถนอมติดตัวชั่วชีวี
รู้สึกว่าเปรมปรีดิ์หฤทัย

ยามค่ำกลับที่เก่าเราเคยพัก
ยิ่งคิดหนักครั้งนี้มีสงสัย
สถานที่ขาดหลักอนามัย
อาจมีภัยถึงได้โรคร้ายนำ

จะคืนส่งที่เก่าเราเสียหาย
คือเสียดายเกินไกลใจถลำ
หากจะถ่วงเอาไว้กลายใจดำ
จะหาคำตอบได้จากไหนดี.
นพ
14เม.ย.56

หัวใจที่หล่นหาย มีหลายห้อง
จะจับจอง เชิญเลย เอ๋ยคุณพี่
ห้องที่หนึ่ง ซึ้งจัง พลังดี
สองสามสี่ ดั่งขุนเขา เหมาไหมเออ

อย่ายึกยัก ชักช้า จะพาอด
ดั่งคิวรถ เข้าแถว แววล้นเอ่อ
ยาวจนสุด ลูกตา เดี๋ยวจะเบลอ
รีบจับจอง ลองเซิเออ เธอว่าไง

หรือกลัวเมีย ที่บ้าน ท่านจะเห็น
แอบหลบเร้น หรือเปล่า เล่าแววใส
ถ้าไม่กล้า ถอยห่าง ขวางบางใคร
คนกล้ามใหญ่ ต่อแถว เป็นแนวยาว
พันทอง