จำจดจารว่าล้วน งามสม
แต้มแต่งแห่งอารมณ์ เลิศแท้
เอกโทก็มิจม สะดุด
ฝึกหัดไปหนักแปล้ ผ่อนบ้างบางครา
เลือนลางสุดเร่งเร้า ในใจ
เห็นปู่ชูสองนิ้วไง ฮึดสู้
หลานอาจไม่ว่องไว ดอกปู่
แต่ใฝ่หาความรู้ บ่ได้เฉยฉา
มีหลายใครที่ได้ สั่งสอน
บอกว่ายากกว่ากลอน นะเจ้า
ก็เห็นอยู่หนูวอน บอกหน่อย
กว่าจะถึงตอนเช้า หนักอึ้งจนเบลอ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
