กระทู้ที่ตอบกลับ

Re: คำสัญญา
« ตอบ #2 เมื่อ: 02 มกราคม 2013, 11:26:am »

เข้าอ่านกลอน ย้อนหลัง ยังฝังจิต
จึงลิขิต จิตใฝ่ ใจอยากเผย
ถึงเรื่องราว คราวก่อน อ้อนอิงเคย
มิอาจลืม ได้เลย เอ่ยสุนทร

คือคนแรก แทรกผ่าน ในมานสาว
คราปวดร้าว กล่าวขาน จารออดอ้อน
เข้ามาซับ น้ำตา พาอาทร
จะมิจร จากลา สัญญาใจ

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
คำสัญญา มิพราก จากไปไหน
มีพี่ชาย ใกล้เคียง มิเลี่ยงไกล
จะรู้ไหม...ซึ้งนัก ยามทักทาย

"ดิน"

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
คำสัญญา ที่ว่าไว้ ไม่ศูนย์หาย
ยังอยากเห็น อยากชิดใกล้ ได้ทักทาย
อยากชม้าย ชายตามอง จ้องตาเธอ

อย่าเป็นห่วง ทวงหา สัญญาใจ
ฉันจำไว้ ในดวงจิต คิดเสมอ
ยามหลับไหล ใจวิงวอน นอนละเมอ
ขอให้เจอ เธอในฝัน หวั่นอาวรณ์

มีโอกาส เมื่อไร จะไปหา
อยากเห็นหน้า เธอจริง มิ่งสมร
วาสนา จะมีไหม ใจร้าวรอน
กราบขอพร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ สัมฤทธิ์เทอญ

ชลนา ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/YC9aQPFVk28&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/YC9aQPFVk28&rel=0&fs=1</a>

[/quote]

Re: :::::ล้างลานใจ...?
« ตอบ #13 เมื่อ: 21 สิงหาคม 2013, 07:29:pm
อ้างจาก: ละอองดิน ที่ 21 สิงหาคม 2013, 01:27:pm

เพราะฉันนั้น มั่นแท้ แดเพียงหนึ่ง
สบมานซึ้ง ตรึงแน่ มิแปรไหน
แต่บังเอิญ เดินชน คนหลายใจ
เขาเปลี่ยนไป ให้หมอง ครองเรื่อยมา

หัวใจฉัน ลานทาง กว้างขวางรก
สกปรก หยากไย่ ช่างไร้ค่า
หากพี่ยัง ปรานี มีเมตตา
กะจะอ้อน จนกว่า ชีวาวาย

"ดิน"

พยายาม ล้างต่อไป แม้ไม่ออก
เอารักพอก ฟอกใจ ให้จางหาย
เติมรักหวาน ซ่านแด แผ่กระจาย
ไปละลาย หายขม ระทมทรวง

สกปรก แค่ไหน ไกลเกินฝัน
จะฝ่าฟัน ต่อไป ให้ลุล่วง
จะฟอกให้ สดใส ใหม่ทั้งดวง
ขอพุ่มพวง อย่าหวงเขา ไว้เศร้าเลย

ชลนา ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/pxS56vZHmXQ&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/pxS56vZHmXQ&rel=0&fs=1</a>

Re: ฝากไว้ให้ความรัก
« ตอบ #6 เมื่อ: 27 ตุลาคม 2013, 02:40:pm »

เธอ..ในวันเก่า
เคยแนบเนา เฝ้าฝัน วันสุขี
ช่างเสกสรร ปันร้อย ถ้อยวจี
ดวงฤดี ทวีเพิ่ม เคลิ้มตามไป

ผิดสังเกตุ เหตุห่าง เจือจางลด
ทั้งถ้อยพจน์ หดหาย กลายไฉน
ก่อนเคยมี มิเหลือ แล้วเยื่อใย
จำต้องไกล ในเมื่อ เธอเบื่อคอย

ภาพย้ำเตือน เยือนยล ทุกหนแห่ง
ใจเธอแบ่ง แกว่งไกว ให้ยับย่อย
มิมั่นคง ลงหลัก สลักลอย
ถามเธอหน่อย..ตัดใจใช้ อะไรทอน...?

ตัดอย่างอื่น หมื่นพัน ก็บั่นสิ้น
ตัดดวงจินต์ นี้อนาถ ยากขาด,ถอน
ณ.วันนี้ ความหลัง ฝังอาวรณ์
ยามจะนอน หมอนยังชุ่ม อุ้มน้ำตา

"ดิน"

ฉัน.............ในวันเก่า
ยังแนบเนา เฝ้าฝัน รำพันหา
ยังรำพัน ปันคำ พร่ำวาจา
มิซ่างซา ราร้าง จางจากใจ

ถ้าสังเกต เจตนา ไม่ราลด
ยังหวานหยด จดจาร พร่ำขานไข
ร้อยลำนำ คำกลอน วอนลมไป
ยังห่วงใย ใฝ่คะนึง คิดถึงเธอ

ภาพก่อนเก่า เนาแนบ แอบอกฉัน
ทุกคืนวัน ฝันถึง ซึ้งเสมอ
ยังมั่นคง จงรัก ภักดิ์บำเรอ
นอนละเมอ เพ้อฝัน ใจรัญจวน

มิเคยปัด ตัดใจ ไกลเหินห่าง
รักไม่จาง ร้างรา อย่ากำสรวล
ยังมั่นคง หลงใหล ในเนื้อนวล
อย่าเพิ่งด่วน ครวญคร่ำ พร่ำน้ำตา

ชลนา ทิชากร

Re: :::::จะหายไหมน้อ.....?
« ตอบ #10 เมื่อ: 22 พฤศจิกายน 2013, 09:23:pm »

โอ๊ย.....ปวดหัว
เมื่อยเนื้อตัวไต่ตามลามยั้นขา
กระอักกระอ่วนพะอมพะอืด มืดมัวตา
หมดแรงล้าชาแขนแสนเบื่อจัง

กินแต่ยา ทาถูจนหูอื้อ
หลายหลากมื้อมิหาย คล้ายสิ้นหวัง
มักหงุดหงิดจิตหม่นบ่นเสียงดัง
เพ้อคลุ้มคลั่ง บ้างหลงคงอีกนาน

ช่างย้ายโยกโรคเวียนเปลี่ยนมาทัก
ยากเย็นนักรักษาหาสมาน
มันมิถูกหยูกยากับอาการ
ถ้าแต่งงาน แล้วจะคลาย...หายมั้ยน้อ...?

"ดิน"

โอ๊ยปวดใจ ใครจะเท่า ตัวเรานี่
ลูกตัวดี ทำป่วน กวนใจพ่อ
ตัวแม่มัน ไม่เข้าใจ หรือไรหนอ
จะให้รอ ถึงไหน กวนใจจัง

ลูกตัวดี ขี้สงสัย ฤทัยหด
อารมณ์ลด หดไป ไม่สมหวัง
เมียก็นอน หันหลังให้ ไม่อินัง
แทบคลุ้มคลั่ง นอนบ่น ทนต่อไป

โอ๊ยปวดใจ ใครจะเท่า ตัวเราหนอ
เฝ้านอนรอ ลูกอ่อน นอนหลับใหล
จนรุ่งราง สว่างจ้า ฟ้าอำไพ
นอนปวดใจ ทั้งคืน ขื่นขมทรวง

ชลนา ทิชากร

[

/center]

เหงา...รอ....?
« เมื่อ: 14 มกราคม 2014, 05:06:pm » อ้างถึง

ดารกะปะปนบนฟ้าใส
ลอยล่องไหลว่ายวนทนว้าเหว่
ระยิบยับวับแวมแซมซวนเซ
ร่อนรอนเร่ร้างเลือนเหมือนห่างตา

งามเมลืองเหลืองนวลอวลเอิบอาบ
ซึ้งซ่านซาบฉาบฉายสู่ปลายหล้า
ศศิแสงรื่นรมย์สมอุรา
แสนเหว่ว้าข้ากับเดือนมิเหมือนกัน

จินต์ข้าหมางห่างหักคนรักหาย
เขาคือชายคนเดียวหมายเกี่ยวฝัน
ก่อนเคยเคียงเรียงถ้อยร้อยสัมพันธ์
ไยเหหันพลันหายไปลับลา

ก้อย

บ่นถึงใคร ไหนกัน พลันห่างหาย
แสงดาวฉาย รายล้อม ห้อมเวหา
นั่งหงอยเหงา เฝ้ามอง จองดารา
เอ่ยวาจา ว่าใคร คนไหนกัน

มองฟ้าคราม ยามนี้ ฤดีหม่น
สงสารคน บ่นเหงา เศร้าโศกศัลย์
นั่งเหม่อมอง จองดาว พราวร้อยพัน
อิจฉาจันทร์ ดั้นฟ้า นภาพราว

ยากปลอบใจ ใกล้ชิด คิดเป็นเพื่อน
ชมดาวเดือน เกลื่อนฟ้า เวหาหาว
ชีชวนมอง จ้องจับ นับดวงดาว
ปลอบใจสาว คราวช้ำ ระกำทรวง

ชลนา ทิชากร

Re: :::::ใช่ มั้ย น้อ......?
« ตอบ #2 เมื่อ: 02 กุมภาพันธ์ 2014, 10:38:pm »
อ้างจาก: ละอองดิน ที่ 02 กุมภาพันธ์ 2014, 08:19:am

อยากเป็นนก

เหมือนรพีคลี่ครอบขอบโค้งคุ้ง
เรืองเรียวรุ้งพุ่งฉายปรายสีสัน
รุ่งอรุณอุ่นตาวิลาวัณย์
ผลิผ่องพรรณฉันเฉิดเกิดประกาย

ไร้ขอบเขตขีดข่มพรมแดนขวาง
การเดินทางพรั่งพรูสู่จุดหมาย
เมื่อมานสองประจักษ์เข้าทักทาย
เพริศพริ้งพรายฉายฉานลงลานใจ

ผูกสมัครถักทอก่อรากฐาน
สองดวงมานสานจินต์สิ้นเงื่อนไข
ทุกเวลานาที ที่ผ่านไป
จิตห่วงใยใฝ่ภักดิ์ปักกลางทรวง

เพียรรบเร้าเฝ้าถามยามห่างหาย
ใจกระวายกายผันพลันห่วงหวง
เกินกักเก็บเหน็บยั้งทั้งแดดวง
ตกในบ่วง เกินสรรจำนรรจา

โลกชมพูฟูเฟื่องเรื่อเรืองสอง
วรรณะอ่องผ่องพรรณจิตหรรษา
งามฉันเฉิดเพริศพักตร์ลักขณา
เปล่งปลั่งหน้าตาชื่นระรื่นริน

จิตมีสุขทุกหนแม้ยลไหน
ถึงใกล้ไกลใจโบยโหยถวิล
ได้ครองครอบมอบภักดิ์ประจักษ์จินต์
ทั้งหมดสิ้นจึงเพรียก...เรียกว่า"รัก"
"ดิน"

รุ่งอรุณ กรุ่นฟ้า นะภาผ่อง
แสงสีทอง ส่องฟ้า ตาประจักษ์
สุริยา ฟ้าสาง อ้างว้างหนัก
ขาดคนรัก พักตร์ผ่อง หมองหม่นใจ

เสียงวิหก นกกา พากันร้อง
กู่เสียงก้อง ครองคู่ อยู่ชิดใกล้
อิจฉานก ผกผิน บินจากไป
เราห่างไกล ไร้คู่ อยู่เชยชม

เฝ้าแอบภักดิ์ รักใคร่ ใจหมองหม่น
รักหน้ามน คนไกล ใจขื่นขม
อยากเห็นนัก พักตร์น้อง ปองภิรมย์
แอบนิยม ชมชอบ มอบหัวใจ

พยายาม ตามรู้ ดูอักษร
ที่เธออ้อน กลอนกานท์ เฝ้าขานไข
เขียนตัดพ้อ ต่อกลอน อ้อนกับใคร
เศร้าทรวงใน ไห้สะอื้น ฝืนใจตรม

โลกสีม่วง ทรวงหม่น ทนเจ็บช้ำ
อ่านถ้อยคำ พร่ำเพ้อ เธอสุขสม
เขียนกระเซ้า เย้ายอก ออกอารมณ์
ต่างนิยม ชมชอบ มอบหัวใจ

คอยเฝ้าดู อยู่ห่างห่าง อย่างทราบซึ้ง
แอบคะนึง ถึงอยู่ รู้บ้างไหม
ถึงทุกข์ทน หม่นเศร้า เหงาทรวงใน
จะอย่างไร ใจภักดิ์ รักเพียงเธอ

ชลนา ทิชากร