ตื่นขึ้นมา ขี้ตาแฉะ แหนะเหนียวหนับ
น้ำลายจับ มุมปาก จนสากหนา
ขี้เต่าเหม็น บรรลัย ตายละวา
ต้องมุดหน้า ผ้าคลุม อายหนุ่มจัง
ยังจะมา นั่งจ้อง ไฟส่องหน้า
หวั่นหนักหนา อดสู ให้รู้มั่ง
เกรงเธอเหม็น เผ่นไกล กลายรักพัง
ฉันนั้นหวัง เกาะกิน จนสิ้นใจ
น้ำลายจับ มุมปาก จนสากหนา
ขี้เต่าเหม็น บรรลัย ตายละวา
ต้องมุดหน้า ผ้าคลุม อายหนุ่มจัง
ยังจะมา นั่งจ้อง ไฟส่องหน้า
หวั่นหนักหนา อดสู ให้รู้มั่ง
เกรงเธอเหม็น เผ่นไกล กลายรักพัง
ฉันนั้นหวัง เกาะกิน จนสิ้นใจ
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
