#๓๗
-๐-
แม้ทางเดิน ที่ชีวิต ขีดเส้นนี้
เราสองมี ต่างกัน ไยหวั่นไหว
ดูเหมือนเป็น เส้นขนาน กาลยาวไกล
อาจมิได้ มาตัดกัน ดังฝันเรา
-๐-
แต่หากตั้ง ความหวัง ยังดาวโพ้น
เป็นดาวโชน แสงกล้า ท้าทายเจ้า
เป็นดาวดวง เดียวกัน ฉันเธอเนา
ขีดเส้นเข้า มุ่งตรง จงใจจินต์
-๐-
เริ่มจากเธอ แน่วแน่ ไม่แพ้พ่าย
ไปจุดปลาย ฝันสกาว ดาวถวิล
เส้นขนาน พบกัน พลันยลยิน
ยามถึงถิ่น บนดาว ดวงเดียวกัน
-๐-
เนา
ก. อยู่ (ข.)
คนละถิ่น จินต์ห่าง ต่างฉงน
อาจส่งผล ดลเกี่ยว เปลี่ยวเสกสรร
ไร้สัมผัส ขาดเสียง เพียงมองจันทร์
พึ่งตะวัน ฝันดาว รู้ยาวไกล
สายลมล่อง ต้องสะเทือน จิตเยือนถึง
นึกรำพึง คะนึงแด แท้รู้ไหม
ตกทางโน้น หนาววาบ ฉาบทรวงใน
สื่อสายใย ไอละออง สุดหมองมาน
อาจส่งผล ดลเกี่ยว เปลี่ยวเสกสรร
ไร้สัมผัส ขาดเสียง เพียงมองจันทร์
พึ่งตะวัน ฝันดาว รู้ยาวไกล
สายลมล่อง ต้องสะเทือน จิตเยือนถึง
นึกรำพึง คะนึงแด แท้รู้ไหม
ตกทางโน้น หนาววาบ ฉาบทรวงใน
สื่อสายใย ไอละออง สุดหมองมาน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
