ฯลฯ
ลำห้วยลึกยังหยั่งได้มิใช่ลึก
พี่ยังนึกถึงนวลนางสร้างเรือนหอ
มันสำคัญเพียงใดไม่เพียงพอ
หากรักพี่ต้องหนีพ่อ...หนอบังอร.
ริน ดอนบูรพา
๒๙ มี.ค.๕๖
"หนำหลังน้อย" คอยน้อง ไปข้องเกี่ยว
ไยดายเดียว เสียวจัง ให้สังหรณ์
หวั่นเกรงเบื่อ เยื่อใย แล้วไกลจร
มิอาทร ทอดทิ้ง อายลิงมัน
น้ำตกพราก จากผา ล้าแรงกลับ
ทรวงแตกยับ อับปาง ช่างโศกศัลย์
หากรักพี่ หนีพ่อ ท้อชีวัน
เกรงพี่นั้น บั่นหัก รักแรมลา
คนชุมพร อ้อนเหลือ เสือผู้หญิง
เกรงพี่ทิ้ง ยิ่งนัก เป็นหนักหนา
แต่คิดย้อน ก่อนกาย วายชีวา
ลองสักครา วิวาห์เหาะ เนาะ! คงดี
ไยดายเดียว เสียวจัง ให้สังหรณ์
หวั่นเกรงเบื่อ เยื่อใย แล้วไกลจร
มิอาทร ทอดทิ้ง อายลิงมัน
น้ำตกพราก จากผา ล้าแรงกลับ
ทรวงแตกยับ อับปาง ช่างโศกศัลย์
หากรักพี่ หนีพ่อ ท้อชีวัน
เกรงพี่นั้น บั่นหัก รักแรมลา
คนชุมพร อ้อนเหลือ เสือผู้หญิง
เกรงพี่ทิ้ง ยิ่งนัก เป็นหนักหนา
แต่คิดย้อน ก่อนกาย วายชีวา
ลองสักครา วิวาห์เหาะ เนาะ! คงดี
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
