เอื้อมไม่ถึงจึงคว้าดอกหญ้าน้อย
อยู่บนดอยได้เจอไม่เก้อเขิน
เราทั้งสองคู่ควรยามชวนเดิน
ต่างเพลิดเพลินเกินใครที่ใฝ่ปอง
ของที่สูงควรคู่อยู่ที่สูง
เปรียบยางยูงสูงค่ากว่าใดผอง
สูงสุดหล้าฟ้าแถนยามแหงนมอง
ไม่ขอจองสิ่งใดเกินใจตัว
“ไพร พนาวัลย์”
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
26 เมษายน 2024, 09:23:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: +++++เอื้อมไม่ถึง+++++ (อ่าน 12232 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
