สายลมโชยกลิ่นเก่าเราเคยคุ้น
แดดเช้าก็อบอุ่นละมุนไล้
กลับหน่วงเหน็บเจ็บร้าวหนาวทรวงใน
เธอลาไกลจากกันพลันระทม
ยังซ่านซึ้งคนึงหามิลาล่วง
ยากคลายบ่วงเสน่หาแม้คราขม
กลิ่นนวลนางจางหายกับสายลม
เถอะ-อีกครั้งยังดมไม่สมใจ
แดดเช้าก็อบอุ่นละมุนไล้
กลับหน่วงเหน็บเจ็บร้าวหนาวทรวงใน
เธอลาไกลจากกันพลันระทม
ยังซ่านซึ้งคนึงหามิลาล่วง
ยากคลายบ่วงเสน่หาแม้คราขม
กลิ่นนวลนางจางหายกับสายลม
เถอะ-อีกครั้งยังดมไม่สมใจ
มาอยู่เดียว เปลี่ยวแด แหม!ยอมรับ
นอนมิหลับ กลับย้อน ขออ้อนใหม่
โถ!พี่จ๋า ลาจาก ลำบากใจ
กินมิได้ นอนมิหลับ กระสับจัง
พอเห็นหน้า ผวากอด โอ.!.ยอดรัก
อย่าหาญหัก ผลักไส ไม่ลืมหลัง
แล้วกอดรัด มัดกุม ผ้าคลุมบัง
ตดดังปั๋ง ฝังโปง เฮ้อ..?โล่งเรา
นอนมิหลับ กลับย้อน ขออ้อนใหม่
โถ!พี่จ๋า ลาจาก ลำบากใจ
กินมิได้ นอนมิหลับ กระสับจัง
พอเห็นหน้า ผวากอด โอ.!.ยอดรัก
อย่าหาญหัก ผลักไส ไม่ลืมหลัง
แล้วกอดรัด มัดกุม ผ้าคลุมบัง
ตดดังปั๋ง ฝังโปง เฮ้อ..?โล่งเรา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
