Re: เขาว่ากวีตายแล้ว

โว้...มิอนาทร

เขาเป็นกวีด้วยสระอีอาไอ
สัมผัสกันยกใหญ่ด้วยไออีอา
ใครใครว่ากวีไม่มีราคา
มีแต่ไอ้บ้าติดอาไออี*

(อ้างถึง)

คมคำ ‘เหนียม’ บอกโอ้อนาถา
กวีอีไออาบ้าสัมผัสกันยกใหญ่
ไร้ราคามิควรค่ากวีใด
สิ้นความหมายสิ้นค่าราคากวี

ขอคารวะสักจอกบอกโว้มิอนาทร
ด้วยทูนฟ้อนฉันทลักษณ์บรรณศรี
งายงมเสพกานท์กรองไออาอี
พร้องยินดีเป็นไอ้บ้าค้ำทูนใจ

มิคิดขึ้งใครใครเขาดอกหนา
วาสนามิอาจเอื้อมซีไรต์
หมายซีฟู้ดแพงเหลือ (บาทเงิน) บาดใจ
กุลีคำเอื้อมได้แต่ไออีอา

ย้อนแต่ครั้งวุ่นวายละอ่อนวัย
ลุ่มหลงกลอนพระอภัยหนักหนา
คมคำกลอนสุนทรภู่ทูนบูชา
แอบแต่งเลียนลอกมาอยู่ประจำ

ชั้นกลอนครูสัมผัสละเมียดละไม
สัมผัสนอกสัมผัสในเลิศล้ำ
สัมผัสสระสัมผัสเสียงสัมผัสคำ
จึงกรานไหว้ลำนำสุนทรกวี

กุลีคำมิขึ้งใครในจริต
มิจ้วงสิทธิ์ใครเปลือกใครกระพี้
กลอนเปล่า (เปลือย) หรือไออาอี
ใจยินดีเสพดื่มเสมอกัน

กุลีคำวาสนาไกลซีไรต์
หมายซีฟู้ดแพงไปใจท้อหวั่น
อาไออีเพื่อนแท้เข้าใจกัน
จึงยืนยันขอเป็นกวีอีอาไอฯ

สนอง เสาทอง
8 กุมภาพันธ์ 56
อินทามระ 10