ก็ทำท่า น่าเบื่อ ฉันเหลืออด
เหมือนรันทด หมดใย ไร้ความหมาย
ชาเฉื่อยแห้ง แล้งจัง ซังกะตาย
ทำคลับคล้าย หน่ายกัน ฉันเหงาซี
แรกรักกัน นั้นน่ะ กระปี้-กระเปร่า
เหตุใดเล่า เหงาคลุก หมดสุขขี
ฉันคงชืด จืดจาร หวานมิมี
ไม่เข้าใจ เลยนี่ พี่เป็นไร
จำต้องจาก พรากมา หนีหน้าก่อน
คลายหายผ่อน ย้อนคืน อาจชื่นใส
แม้นานวัน ผันปี มีบางใคร
คิดมีใหม่ มิว่าดอก แค่บอกมา
เหมือนรันทด หมดใย ไร้ความหมาย
ชาเฉื่อยแห้ง แล้งจัง ซังกะตาย
ทำคลับคล้าย หน่ายกัน ฉันเหงาซี
แรกรักกัน นั้นน่ะ กระปี้-กระเปร่า
เหตุใดเล่า เหงาคลุก หมดสุขขี
ฉันคงชืด จืดจาร หวานมิมี
ไม่เข้าใจ เลยนี่ พี่เป็นไร
จำต้องจาก พรากมา หนีหน้าก่อน
คลายหายผ่อน ย้อนคืน อาจชื่นใส
แม้นานวัน ผันปี มีบางใคร
คิดมีใหม่ มิว่าดอก แค่บอกมา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
