เพราะความรักคือโลกใบเล็กที่เขียนด้วยปลายปากกา
ไม่ว่าถูกลบกี่ครั้ง...ฉันก็เขียนขึ้นมาได้ใหม่
ความรักจึงซึมซ่อนในทุกอณูหยดหมึกและคงอยู่ตลอดไป
รอการมาเยือนของอาคันตุกะผู้กุมดวงใจ อี ก ค ร า
ฉั น ไ ม่ ไ ด้ เ ก ลี ย ด เ ธ อ ค น ดี
แต่บางทีฝนตกไม่ทั่วฟ้า
ฉันอาจขออาศัยร่มคันเดียวกับชายที่เดินผ่านมา
และอาจขอยืมมืออุ่นเช็ดน้ำตาเมื่อฉันอ่อนแรง
อ ย่ า ม อ ง ห า เพราะฉันไม่เคยจากไปไหน
ต่างคนต่างมีอิสระสูดลมหายใจ...แม้ในค่ำคืนพระจันทร์หม่นแสง
เพราะความรักคือโลกใบเล็กที่เขียนด้วยปลายปากกา จึงเป็นความรักของเธอไม่เปลี่ยนแปลง
ดุ จ เ ดี ย ว กั บ ส า ย ล ม โ บ ก พั ด ไ ป ทุ ก ห น แ ห่ ง เพื่อคลายความร้อนแล้งให้กับเธอ.
๐ ขอบคุณรูปภาพจาก ARRIETTY
๐ ขอบคุณผู้อ่านและสมาชิกทุกท่านที่ร่วมแจม ขออภัยที่ไม่ได้ต่อกลอนเป็นรายกระทู้
ขอตอบแบบรวมๆ โดยรับสัมผัสที่ส่งจากกระทู้สุดท้ายนะคะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
