กราบงามงาม ที่ตัก ที่ภักดิ์พร้อม
ศิษย์ขอน้อม วันทา พาถวิล
เคยสอนสั่ง ดั่งลูก ผูกชีวิน
จนโบยบิน ปีกกล้า ณ วันนี้
ตั้งแต่เกิด ก่อเกื้อ เพื่อเติบใหญ่
ธุระใด ตักเตือน มิเบือนหนี
คอยปกป้อง ผองภัย ในทันที
ร้อนกายี เพียงไหน ไม่บ่นท้อ
ด้วยสำนึก บุญคุณ การุณย์เหลือ
ทั้งจุนเจือ เมื่อยาก ลำบากหนอ
ดั่งธารา คราร้อน ผ่อนพะนอ
คอยเติมต่อ ฉ่ำเย็น ไม่เว้นวาย
ที่สิบหก มกรา เวียนมาครบ
ขอน้อมนพ คุณครู ไม่รู้หน่าย
มาลัยร้อย ถ้อยถัก รักมิคลาย
ชีพสลาย ระลึกถึง ซึ้งพระคุณ
ด้วยจิตคารวะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
