จากความเหงาเศร้าโศกวิโยคขม
ไร้คู่ชมตรมกายรักหน่ายแหนง
ความช้ำชอกบอกคำมาย้ำแจง
ส่งสำแดงแฝงเฝ้าใจเหงาคอย
ไหงเปลี่ยนผ่านกานท์เศร้าเล่าน้องจ๋า
กลับเฮฮาพาสลดหมดเหงาหงอย
เปลี่ยนน้ำตาลาพรากน้ำหมากลอย
ไหลหยดย้อยพรากพรากน้ำหมากยาย...
--บูรพาฯ--
ไปได้ไง ไม่รู้ พี่"บูรพ์"ขา
กระทู้พี่ "ชลนา" ก็มาหาย
จากมานเศร้า เหงาจับ ไหง๋!.กลับกลาย
งงจะตาย พี่จ๋า "ดิน"บ้าไง
วางเรื่อยเปื่อย เฉื่อยฉ่ำ ถลำแล้ว
มองตาแป๋ว แนวบ๊องส์. ต้องหัดใหม่
วอนพี่"บูรพ์"อีกครั้ง น้องตั้งใจ
สอนหวานให้ ไว้น้องออน อ้อนพี่"บูรพ์"
กระทู้พี่ "ชลนา" ก็มาหาย
จากมานเศร้า เหงาจับ ไหง๋!.กลับกลาย
งงจะตาย พี่จ๋า "ดิน"บ้าไง
วางเรื่อยเปื่อย เฉื่อยฉ่ำ ถลำแล้ว
มองตาแป๋ว แนวบ๊องส์. ต้องหัดใหม่
วอนพี่"บูรพ์"อีกครั้ง น้องตั้งใจ
สอนหวานให้ ไว้น้องออน อ้อนพี่"บูรพ์"
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
