.jpg)
ด้วยอยู่ไกลเกินสอยคอยชะแง้
ฝากดวงแดเอ่ยคำพร่ำเฉลย
หวังจะได้สมจิตแนบชิดเชย
เธอมิเคยเหลียวแลแม้เสี้ยวใจ
เป็นดอกหญ้าริมทางอย่างต้อยต่ำ
เพียงสายฝนรินฉ่ำก็อยู่ได้
จะหมายปองดาวเดือนก็เลือนไกล
คงจะไร้ความหวัง..เพราะห่างเกิน
- ประภาคาร -
ระยะทางห่างไกลใช่ห่างหาย
ถึงสุดปลายสายใยไม่ห่างเหิน
ระยะใจใกล้เพียงเคียงก้าวเดิน
ถึงนานเนิ่นในจิตยังคิดปอง
แม้ดอกหญ้าหมายดาวจะสาวให้
แล้วฝากไปกับเดือนมาเยือนห้อง
เพียงดอกหญ้าแย้มกลับให้จับจอง
ดินจะกองใจน้อยไว้คอยนาง
ถึงสุดปลายสายใยไม่ห่างเหิน
ระยะใจใกล้เพียงเคียงก้าวเดิน
ถึงนานเนิ่นในจิตยังคิดปอง
แม้ดอกหญ้าหมายดาวจะสาวให้
แล้วฝากไปกับเดือนมาเยือนห้อง
เพียงดอกหญ้าแย้มกลับให้จับจอง
ดินจะกองใจน้อยไว้คอยนาง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
