เหงาเสียจัง ฟังเสียงลม พรมพัดผ่าน
คิดถึงบ้าน ย่านถิ่น ถวิลหวัง
เสร็จหน้าที่ ลี้หลีกไป ดีใจจัง
จะกลับหลัง ยังบ้านเก่า เราจากมา
ล้าโรยแรง แห้งหาย กายเหมื่อยปวด
เธอจะหนวด ตรวจใจ ฉันไหมหนา
รักราร้าง ห่างไกล เกินไขว่คว้า
จะเจอหน้า เจอตาไหม ไปคราวนี้
ลำพังฉัน วันวันเพ้อ ถึงเธออยู่
แต่ไม่รู้ ดูใจเธอ เพ้อไหมนี่
เป็นเวลา ช้านาน ผ่านหลายปี
ไม่เห็นมี วลีเธอ เพ้อถึงเลย
เหตุผลใด ไม่รู้ ดูไม่ออก
เธอไม่ปอก ออกไป ใจนิ่งเฉย
รักยามไกล ใจเหงา เศร้าตามเคย
รักลงเอย เฉยไป เพราะไกลเกิน
ชลนา ทิชากร
คิดถึงบ้าน ย่านถิ่น ถวิลหวัง
เสร็จหน้าที่ ลี้หลีกไป ดีใจจัง
จะกลับหลัง ยังบ้านเก่า เราจากมา
ล้าโรยแรง แห้งหาย กายเหมื่อยปวด
เธอจะหนวด ตรวจใจ ฉันไหมหนา
รักราร้าง ห่างไกล เกินไขว่คว้า
จะเจอหน้า เจอตาไหม ไปคราวนี้
ลำพังฉัน วันวันเพ้อ ถึงเธออยู่
แต่ไม่รู้ ดูใจเธอ เพ้อไหมนี่
เป็นเวลา ช้านาน ผ่านหลายปี
ไม่เห็นมี วลีเธอ เพ้อถึงเลย
เหตุผลใด ไม่รู้ ดูไม่ออก
เธอไม่ปอก ออกไป ใจนิ่งเฉย
รักยามไกล ใจเหงา เศร้าตามเคย
รักลงเอย เฉยไป เพราะไกลเกิน
ชลนา ทิชากร
มิพาดขึง ดึงสาว ดาวท้องฟ้า
ฉันดอกหญ้า ค่าต่ำ จำห่างเหิน
คงมิว่าง ทางรวม ให้ร่วมเดิน
จำเผชิญ เหว่ว้า ล้าเดียวดาย
สองเราพบ สบเป็น เส้นขนาน
ไร้ความหวาน มานสลด หมดความหมาย
แผลแดช้ำ จำข่ม ก้มมองกาย
ช่างโชคร้าย ชายหมาง ทางสัมพันธ์
.
ฉันดอกหญ้า ค่าต่ำ จำห่างเหิน
คงมิว่าง ทางรวม ให้ร่วมเดิน
จำเผชิญ เหว่ว้า ล้าเดียวดาย
สองเราพบ สบเป็น เส้นขนาน
ไร้ความหวาน มานสลด หมดความหมาย
แผลแดช้ำ จำข่ม ก้มมองกาย
ช่างโชคร้าย ชายหมาง ทางสัมพันธ์
."ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
